Καλλιτεχνική απεικόνιση T-4 MS © Jozef Gatial

 Τεχνικά χαρακτηριστικά      Φωτογραφίες      Video

Το 1967 οι Σοβιετικοί ξαναθυμήθηκαν τη στρατηγική αεροπορία. Κίνητρο αποτέλεσε η απόφαση των ΗΠΑ για την ανάπτυξη του Προχωρημένου Επανδρωμένου Στρατηγικού Αεροσκάφους (πρόγραμμα AMSA), αυτού που έμελλε να είναι το Β-1. Στις 28 Νοεμβρίου του '67 κοινοποιήθηκε απόφαση της κεντρικής κυβέρνησης για την ανάπτυξη ενός νέου στρατηγικού πολλαπλών ρόλων, αεροσκάφους. Από τους κατασκευαστές ζητήθηκε η κατασκευή αεροσκάφους με εξαιρετικά υψηλά πτητικά χαρακτηριστικά. 

Για παράδειγμα, η ταχύτητα ταξιδιού σε ύψος 18 χλμ. έπρεπε να είναι 3.200-3.500 χλμ./ώρα, η εμβέλεια του με αυτές τις ταχύτητες έπρεπε να ήταν της τάξης των 11.000- 13.000 χλμ., ενώ η εμβέλεια του με πτήση σε μεγάλο ύψος και υποηχητικές ταχύτητες 16.000-18.000 χλμ. και σε χαμηλό ύψος, της τάξης των 11.000-13.000 χλμ. Ο οπλισμός θα ήταν μικτός και θα συμπεριλάμβανε πυραύλους αέρος εδάφους μεγάλου βεληνεκούς όπως και βόμβες ελεύθερης πτώσης διάφορων τύπων. 

Το συνολικό βάρος του οπλισμού θα έφτανε τους 45 τόνους. Στο διαγωνισμό που προκηρύχθηκε στις 10 Ιανουαρίου 1969 έλαβαν μέρος 3 σχεδιαστικά γραφεία: Tupolev, Myasishev και Sukhoi. Νικητής αναδείχθηκε το γραφείο Tupolev με το αεροσκάφος Τu-160.

ΣΧΕΔΙΟ ΤΡΙΩΝ ΟΨΕΩΝ

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ