Τεχνικά χαρακτηριστικά      Φωτογραφίες      Video

Πρόκειται για ένα αεροδιαστημοπλάνο με ιδιότυπα αεροδυναμικά και τεχνικά χαρακτηριστικά. Το προωθητικό του σύστημα αποτελείτο από τέσσερις στροβιλωθητές (turbojet), ένα αυλωθητή (ramjet) και δύο πυραυλωθητές υγρών καυσίμων. Οι στροβιλωθητές ήταν τοποθετημένοι εσωτερικά στις πτέρυγες και ανάμεσα τους ήταν τοποθετημένοι οι πυραυλωθητές. Ο πυραυλωθητής ήταν τοποθετημένος κάτω από την άτρακτο στο πίσω μέρος της.

Η πτέρυγα είχε σχήμα τριγωνικό και μικρή επιφάνεια που όμως διέθετε σύστημα ελέγχου του οριακού στρώματος για την αύξηση της άντωσης. Έλειπε το οριζόντιο ουραίο πτέρωμα και στη θέση του είχαν τοποθετηθεί Elevοns στα χείλη εκφυγής, ενώ διατηρείτο το κατακόρυφο σταθερό με το πηδάλιο διευθύνσεως.

Για την αρχική επιτάχυνση του σκάφους και την αύξηση της ταχύτητας του μέχρι τα 2,5 Mach χρησιμοποιούνταν οι στροβιλωθητήρες οι αεραγωγοί των οποίων έκλειναν σ' αυτό το σημείο μερικά, ενώ για την περαιτέρω αύξηση της ταχύτητας και τη συντήρηση της σε υψηλές τιμές χρησιμοποιούνταν ο αυλωθητής και οι Η αρκετά μεγάλη άτρακτος του σκάφους στέγαζε τις δεξαμενές καυσίμου του προωθητικού συστήματος. Το καύσιμο των πυραυ-λωθητών ήταν υγρό υδρογόνο και ξηρό οξυγόνο. Στο μπροστινό τμήμα βρισκόταν το κόκπιτ για το διμελές πλήρωμα. Το σκάφος διέθετε σύστημα διάσωσης με το οποίο εκτινασσόταν σε κάψουλα ολόκληρο το cockpit. Πίσω από το cockpit βρισκόταν το διαμέρισμα των ηλεκτρονικών συστημάτων.

Το δεύτερο πειραματικό αεροσκάφος, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ΟΚΒ, έπρεπε να έχει μέγιστο βάρος απογείωσης 100-110 τόνων, συμπεριλαμβανομένου και του βάρους καυσίμων. Στην πορεία της σχεδίασης το μέγιστο βάρος του αεροσκάφους έφθανε τους 210-280 τόνους. Το σκάφος μπορούσε να εκτελέσει πτήση σε τροχιά ύψους 200-400 χλμ. (near-earth orbit) και να μεταφέρει ωφέλιμο φορτίο από έξι μέχρι δέκα τόνους. Σχεδιαστικά το σκάφος μοιάζει με το Τu-2000, με διαφορά το ισχυρότερο προωθητικό σύστημα του οποίου οι στροβιλοκινητήρες είχαν αυξηθεί σε έξι.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ