"EPOS" (105.11) Πειραματικό επανδρωμένο διαστημικό σκάφος

Σε αριθμούς  Με φακό  Video

Δημιούργημα του σχεδιαστικού γραφείου OKB A.I. Mikoyan για το πρόγραμμα "Spiral" Η εντολή για τη σχεδίαση του δόθηκε από το υπουργείο Αεροδιαστημικής Βιομηχανίας στις 30 Ιουλίου 1965. Η εντολή αφορούσε σε ένα πειραματικό, μονοθέσιο διαστημικό αεροσκάφος πολλαπλής χρήσης (αντικείμενο 105) και σε ένα αεροσκάφος φορέα (αντικείμενο 205) του προγράμματος "SPIRAL". 

Πρόγραμμα SPIRAL 

Την περίοδο 1970-1974 κατασκευάστηκαν πέντε αεροσκάφη, ενώ το 1975 άρχισαν οι πρώτες τροχοδρομήσεις, με μεγάλες ταχύτητες. Οι δοκιμές έγιναν στη στέπα, σε έναν αεροδιάδρομο μήκους 5.000 μέτρων και πλάτους 500 μέτρων. Το αεροδρόμιο αυτό πάντως δεν είχε τον απαιτούμενο εξοπλισμό μέτρησης των στοιχείων των δοκιμών.

Στις 11 Οκτωβρίου 1976 με τον πιλότο δοκιμαστή A.G. Fastovca απογειώθηκε το σκάφος 105-11. Μετά από μια διαδρομή 19 χλμ. σε ύψος 560 μέτρων, προσγειώθηκε σε ένα άλλο αεροδρόμιο. 

 Δοκιμές εκτόξευσης του EPOS 105.11 πραγματοποιούταν από ένα τροποποιημένο αεροσκάφος Tu-95KM.

Μετά από λίγο άρχισαν και οι δοκιμές εκτόξευσης του από ένα αεροσκάφος Tu-95KM. Το αεροσκάφος δεν έφερε ουραίο οριζόντιο πτέρωμα και η άτρακτος του ήταν σχεδίασης τύπου lifting Body. Ήταν χαμηλοπτέρυγο με τριγωνική πτέρυγα, με ένα κάθετο σταθερό, έναν κινητήρα στο οπίσθιο τμήμα της ατράκτου και σύστημα προσγείωσης επαφής τεσσάρων σημείων.

Η άτρακτος είχε γωνία βέλους 78 μοιρών, και σχεδόν επίπεδη επιφάνεια στην κοιλιά. Ο αεραγωγός του αεροσκάφος άνοιγε μόνο κατά τη λειτουργία του κινητήρα. Η πτέρυγα είχε γωνία βέλους 55 μοιρών και elevons στο χείλος εκφυγής. Το σύστημα προσγείωσης ήταν ανασυρόμενο και αντί για τροχούς έφερε πέδιλα σκι. Τα αρχικά πρωτότυπα είχαν όμως τροχούς. Οι ριναίος τροχός ανασυρόταν με μια στροφή προς τα πίσω σε φωλιά που ήταν στα πλάγια της ατράκτου και ψηλά πάνω την θερμική θωράκιση, ενώ το οπίσθιο σύστημα προς· τα πίσω μέσα στην άτρακτο. Το προωθητικό σύστημα του αεροσκάφους 105-11 αποτελείτο από ένα στροβιλοκινητήρα τύπου Kolesovo RD36-35K βάρους 176 κιλών και με ώση 2.000 (2.350) κιλών.

Το αεροσκάφος έφερε εσωτερικά καύσιμα που του επέτρεπαν να πετάξει για 10 λεπτά. Με τη βοήθεια αυτού του κινητήρα έκαναν τις δοκιμές και απογειώσεις από συμβατά αεροδρόμια (φυσικά με τη βοήθεια των τροχών αντί του σκι στο μπροστινό σύστημα). Ο εξοπλισμός του αεροσκάφους ήταν ανάλογος της Εποχής του. 

1 Αισθητήρας ροής αέρα χαμηλής ταχύτητας / αισθητήρας στοιχείων αέρα 2 μπροστινό τμήμα ατράκτου 3 Σύστημα προσγείωσης επαφής τεσσάρων σημείων, ανασυρόμενο και αντί για τροχούς φέρει πέδιλα σκι 4 Κάλυμμα φωλεάς σκέλους προσγείωσης 5 Ουραίο τμήμα ατράκτου 6 Πτέρυγα (αριστερή πλευρά) 7 Αεροδυναμικά καλύμματα της πτέρυγας 8 Κατακόρυφο σταθερό με πηδάλιο διεύθυνσης 9 Ουραίο ανασυρόμενο σύστημα προσγείωσης 10 Θερμική ασπίδα
11 Σημείο ένωσης μπροστινού τμήματος ατράκτου με το ουραίο τμήμα της ατράκτου. 

Σχέδιο τριών όψεων

Τεχνικά χαρακτηριστικά

Φωτογραφίες EPOS 105.11 Πειραματικό επανδρωμένο διαστημικό σκάφος