Φωτογραφία από την προσωπική συλλογή του Κωνσταντίνου Πανιτσίδη

 Τεχνικά χαρακτηριστικά      Φωτογραφίες      Video

Το ελικόπτερο αυτό εξελίχθηκε για την κάλυψη των αναγκών του Σοβιετικού Ναυτικού στον ανθυποβρυχιακό πόλεμο. Το πρωτότυπο πέταξε τον Αύγουστο του 1967. Το αμφίβιο Mi-14 το οποίο βασιζόταν στο Mi-8 , και διέθετε άτρακτο ειδικά διαμορφωμένη για προσθαλάσσωση με βελτιωμένο προωθητικό σύστημα TV3-117M. Έφερε σόναρ και ραντάρ ενώ το οπλικό φορτίο ήταν τορπίλες και βόμβες βυθού. Έκτος από την ανθυποβρυχιακή έκδοση του υπήρχαν επίσης εκδόσεις ερευνάς και διάσωσης, πυροσβεστική έκδοση και εξουδετέρωσης ναρκών.

Τεχνική περιγραφή

Το Mi-14 προωθείται από δυο στροβιλοκινητήρες TV3-117M με μεγίστη ισχύ 2225 h.p. ο κάθε ένας. Ο TV3-117M είναι ένας στροβιλοκινητήρας μόνου άξονα με μήκος 2055 mm, διάμετρο 728 mm και βάρος 225 kg. Ο συμπιεστής περιλαμβάνει 12 βαθμίδες πτερυγίων. Ο συμπιεστής του στροβίλου περιλαμβάνει δυο βαθμίδες υψηλής συμπίεσης και δυο βαθμίδες με ελεύθερο στρόβιλο ισχύος. Επίσης διαθέτει και το βοηθητικό ηλεκτροπαραγωγό στοιχείο (APU) τύπου AI-9V. 
Οι δεξαμενές καυσίμου είναι χωρητικότητας 3795 lt. Και χωρίζονται σε 7 τμήματα: την κύρια δεξαμενή 6 τμημάτων με συνολική χωρητικότητα 3350 lt. κάτω από το πάτωμα και μια δεξαμενή των 445 lt. πίσω από το κύριο μειωτήρα. Επιπλέον δεξαμενή των 500 lt. μπορεί να τοποθετηθεί στο οπίσθιο μέρος της ατράκτου.

Το κύριο στροφείο είναι διαμέτρου 9775 mm, πέντε πτερύγων με εύκαμπτο σύνδεσμο και υδραυλική απορρόφηση κραδασμών. Διαθέτει προειδοποίηση για εμφάνιση ρωγμών και καταστροφές δοκών.

Το ουραίο στροφείο είναι τριών πτερύγων. Οι πτέρυγες έχουν σχήμα παραλληλεπίπεδο και η κατασκευή τους μοιάζει με αυτήν του κύριου στροφείου.

Το σύστημα μετάδοσης κίνησης περιλαμβάνει το κύριο κιβώτιο VR-14, το οποίο μπορεί να σηκώσει μέγιστη ισχύ 3900 h.p.

Το σύστημα προσγείωσης είναι τεσσάρων σημείων, ανασυρόμενο. To ριναίο σκέλος έχει μόνους τροχούς με διαστάσεις 480 x 200 mm τύπου Κ329Α, με σύστημα κατεύθυνσης. Τα λάστιχα των δύο κύριων τροχών είναι χαμηλής πίεσης με διαστάσεις 600 x 180 mm τύπου ΚΤ96Α, φέρουν σύστημα πέδησης. Επίσης το ελικόπτερο μπορεί να ανασηκωθεί από το έδαφος μέχρι 200 mm για καλύτερη φόρτωση εκφόρτωση.

Η ουραία δοκός είναι οβάλ τομή και είναι εφοδιασμένη με ένα μικρό πλωτήρα (αποσβεστήρα ουραίου τμήματος).

Το υδραυλικό σύστημα είναι διπλό επίσης για προστασία ενώ υπάρχει και σύστημα ανάγκης. Το βασικό υδραυλικό σύστημα είναι για τον έλεγχο του ελικόπτερου ενώ το βοηθητικό για το σύστημα προσγείωσης.

Τα ηλεκτρονικά και ηλεκτρικά συστήματα τροφοδοτούνται από εναλλασσόμενο τριφασικό ρεύμα 400 GH (200 V και από σύστημα συνεχώς ρεύματος). Το εναλλασσόμενο ρεύμα-παράγεται από δυο γεννήτριες Σ.Ρ. τύπου SGS-40PU. 
Ενώ η τροφοδότηση συνεχούς ρεύματος παράγεται από γεννήτριες τύπου BU-6A και δυο συσσωρευτές τύπου IZSAM-28.

Ο τηλεπικοινωνιακός εξοπλισμός αποτελείται από συσκευές εσωτερικής επικοινωνίας, MS-61, σύστημα καταγραφής εσωτερικής ομιλίας RI-65, συσκευή αναγνώρισης, ναυτιλιακό εξοπλισμό. Ο ναυτιλιακός εξοπλισμός (Avionics) αποτελείται από δύο ραδιοπυξίδες ARK-9 και ARK-U2, ράδιο-ϋψόμετρο RV-3, μετρητές ταχύτητας και απόκλισης DISS-15, αεροπορικού τύπου συσκευές FM με αυτόματη ραδιοπυξίδα SPARU-55.

Υπάρχει σύστημα θερμού αέρα για τη λειτουργία των φρένων και του κλιματισμού.

Σύστημα έλεγχου πυρός (ΣΕΠ)-οπλισμός. Συνδυάζει τον έλεγχο του ελικόπτερου και τον έλεγχο της βολής των όπλων τύπου 7071 «Kalmar». Αποτελείται από το ραντάρ τύπου «Iniciativa-2M» και σύστημα σκόπευσης τύπου «Landish», συσκευές μεταφοράς δεδομένων «Snegir», σόναρ «Oka-2» με επιπλέον εξοπλισμό «Pribor-10», αεροπορικού τύπου magnetometer APM-60 «Orsha». Ανθυποβρυχιακό εξοπλισμό - ραδιοσημαντήρες RGB-NM «Chinara» η RGB-N «Iva», ράδιο σημαντήρες ΟΜΑΒ-25-12D (ημέρας) η ράδιο σημαντήρες ΟΜΑΒ-25-8Ν (νυχτερινό). Τορπίλες AT-2, VTT-1 «Strizh» και βόμβες βυθού PLAB-250-120, PLAB-50-65, PLAB-MK. Επίσης το ελικόπτερο μπορεί να μεταφέρει και μια ατομική βόμβα βυθού.

Οι εκδόσεις του Mi-14 (B-14)

B-14R-πτητικό-εργοστάσιο για δόκιμες συστημάτων όπως υδροακουστικού σταθμού «Ros-V». Επίσης το Ε/Π Mi-14 χρησιμοποιήθηκε ως πτητικό-εργοστάσιο για δόκιμες άλλων συστημάτων όπως μαγνητογράφο (magnetometer) «Bor-1V», και καθοδηγούμενες τορπίλες «Strizh-M» και άλλων συστημάτων.

Mi-14 Eliminator (Mi-14PZh)-Πυροσβεστικό Ε/Π αναπτύχθηκε σε συνεργασία με την Γερμανική (Aerotek) το 1993.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ