Su-57 (PAKFA, T-50)  © Sukhoi Company (JSC)

Φωτογραφία © Sukhoi Company (JSC) / www.redstar.gr


 Τεχνικά χαρακτηριστικά      Φωτογραφίες      Video 

 

PAKFA - Advanced Fron-Line Aviation Complex «Προηγμένο Σύστημα Αεροπορίας Μετώπου»

Μετά από καθυστέρηση πολλών ετών και αφού ξεπεράστηκαν τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που η κατάρρευση της σοβιετικής Ένωσης στις αρχές της δεκαετίας του 1990 είχε δημιουργήσει, η  ρωσική Αεροπορική βιομηχανία κατάφερε να δημιουργήσει ένα νέο μαχητικό πολλαπλών ρόλων αντάξιο αν όχι ανώτερο των μαχητικών της δύσης. Βασικός στόχος της ρωσικής αεροπορικής βιομηχανίας δεν ήταν μόνο η ανάπτυξη ενός νέου μαχητικού που θα αντικαθιστούσε τα παλαιά σοβιετικής σχεδίασης και ανάπτυξης μαχητικά, αλλά και η διατήρηση των δυνατοτήτων της ρωσικής πολεμικής βιομηχανίας να μπορεί να σχεδιάζει και να κατασκευάζει νέα σύγχρονα μαχητικά, εφάμιλλα αυτών που οι δυτικές χώρες αναπτύσσουν.  Ακολουθώντας το σοβιετικού τύπου σύστημα ονομασίας των νέων οπλικών συστημάτων, η επίσημη ονομασία που δόθηκε στο νέο ρωσικό σχέδιο είναι «Προηγμένο Σύστημα Αεροπορίας Μετώπου» (ενώ η ονομασία της Sukhoi, Τ-50). Το νέο ρωσικό μαχητικό πέμπτης γενιάς μετά από μία περίοδο σχεδίασης και ανάπτυξης που διήρκησε 10 χρόνια, πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση, στις 29 Ιανουαρίου του 2010 με χειριστή-δοκιμαστή τον Σεργκέϊ Μπογκντάν. Ήταν μία ιστορική πτήση διάρκειας περίπου 45 λεπτών στην βάση Κομσομόλσκ-να-Αμούρε στη ρωσική ’πω Ανατολή, προκειμένου να ελεγχθεί η λειτουργία των συστημάτων του. Η πρώτη αυτή πτήση χαρακτηρίσθηκε επιτυχής από τους υπεύθυνους του προγράμματος.

Το πρόγραμμα πτητικών δοκιμών

Ημερομηνία
Περιγραφή
Παρατήρηση
29.01.2010 Πραγματοποιείται η  επίσημη παρθενική πτήση Διαρκεία 45 λεπτών
12.02.2010 Πραγματοποιήθηκε η δεύτερη πτήση Αεροπορική βάση (Α.Β)  Komsomolsk-na-Amure
15.02.2010 Τρίτη δοκιμαστική πτήση ΑΒ Komsomolsk-na-Amure
-
Οι δοκιμαστικές πτήσεις σταμάτησαν στα μέσα Μαρτίου, για τροποποιήσεις στο σύστημα ναυτιλίας  και μετά πραγματοποιηθήκαν άλλες 4 πτήσεις Το σκάφος έφτασε σε γωνίες προσβολής των 27ο
06.04.2010 Ολοκληρωθήκαν έξι δοκιμαστικές πτήσης Σύμφωνα με την αμυντική βιομηχανία δεν απαιτούνται σημαντικές βελτιώσεις στο αεροσκάφος
08.04.2010 Μεταφέρεται στο Zhukovsky,  ένα στατικό μοντέλο και το πρωτότυπο Για στατικές και πτητικές δοκιμές
29.04.2010 Στην Α.Β Zhukovsky ξεκίνησε το κύριο μέρος των δοκιμών Πραγματοποιείται η έβδομη δοκιμή, με διάρκεια πτήσης 40 λεπτά.
17.05.2010 Ολοκληρώνεται το πρώτο στάδιο δοκιμών με τη συμπλήρωση 16 δοκιμαστικών πτήσεων Μια από τις δοκιμαστικές πτήσεις παρακολούθησε και ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν. ΑΒ Zhukovsky
22.11.2010 Το πρώτο πρωτότυπο ολοκλήρωσε 40 δοκιμαστικές πτήσεις Τον Δεκέμβριο 2010 στο πρόγραμμα των πτητικών δοκιμών θα ενταχθεί και το δεύτερο PAK-FA
03.03.2011 Πρώτη πτήση του δευτέρου πρωτοτύπου ΑΒ Komsomolsk-na-Amure
Μάρτιος του 2011 Κατά τη διάρκεια των πτητικών δοκιμών το PAK-FA έσπασε το φράγμα του ήχου Άρχισε το πρόγραμμα δοκιμών σε υπερηχητικές ταχύτητες
Μέχρι το Μαϊο του 2011 Τα δυο πρωτότυπα αεροσκάφη έχουν κάνει συνολικά 60 πτήσεις Δεν σημειώθηκαν κάποια προβλήματα

 

 

Παρθενική πτήση του PAKFA, στις 29 Ιανουαρίου 2010  (© KNAAPO)

Παρθενική πτήση του PAKFA, στις 29 Ιανουαρίου 2010  (© KNAAPO)

Πρωτότυπα

Πρωτότυπο S/n Παρατηρήσεις
T-50-0 / T-50-KPO - Μηχανολογικό ομοίωμα για δοκιμές εδάφους και στατικές δοκιμές
T-50-KNS - Αεροσκάφος για τις δοκιμές εδάφους
T-50-1 51 Πρώτο πρωτότυπο. Η πρώτη πτήση πραγματοποιήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2010
T-50-2 52 Δεύτερο πρωτότυπο. Η πρώτη πτήση πραγματοποιήθηκε στις 3 Μαρτίου του 2011

 

Δομή και αεροδυναμικά χαρακτηριστικά: PAK FA (T-50) © Κων/νος Πανιτσίδης

 

Η αεροδυναμική διαμόρφωση του PAK-FA έχει βάση την «Τριγωνική» πτέρυγα σε συνδυασμό με τα «κανάρντς» στο εμπρόσθιο μέρος, στις προεκτάσεις των LERX που αποτελούν ενιαίο τμήμα τους. Η πτέρυγα έχει γωνία βέλους 78° στο χείλος προσβολής, ενώ στο χείλος εκφυγής περίπου στις -14°. Ως υπεραντωτικες επιφάνειες διαθέτει Slats σε όλο το μήκος του χείλους προσβολής και πτερύγια καμπυλότητας. Για να μειωθεί το βάρος του PAK-FA έγινε εκτεταμένη χρήση ενισχυμένων συνθετικών υλικών σε όλη την δομή του αεροσκάφους, που το βάρος τους φθάνει σε ποσοστό 25% του κενού βάρους του αεροσκάφους και περίπου 70% στις επιφάνειες. Για την προστασία από κεραυνούς εξελίχθηκε, ειδικά για το σκάφος, ειδική επικάλυψη η οποία απορροφά την ενέργεια, ενώ επίσης παρέχει και μείωση στο συνολικό βάρος του αεροσκάφους.

Το ουραίο πτέρωμα είναι ολοκινούμενο με διαφορικό πηδάλιο ύψος-βάθους και δυο ολοκινούμενα κάθετα σταθερά, μικρών διαστάσεων με μια κλίση προς τα έξω περίπου 26% με σκοπό την μείωση του ίχνους του αεροσκάφους στα εχθρικά ραντάρ. Τα δυο κάθετα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως αερόφρενο. Στις βάσεις του σταθερού καθέτου υπάρχουν δυο εισαγωγές μικρών διαστάσεων για την ψύξη του εξοπλισμού. Οι εισαγωγές αέρος του κινητήρα είναι ρυθμιζόμενες, τοποθετημένες στο κάτω μέρος της ατράκτου, ενώ οι κινητήρες είναι τοποθετημένοι σε μεγάλη μεταξύ τους απόσταση. Ανάμεσά τους βρίσκονται δυο μεγάλες εσωτερικές αποθήκες οπλισμού. Στην βάση της πτέρυγας υπάρχουν ειδικά ατρακτίδια τα οποία μεταφέρουν εσωτερικά τον οπλισμό. Το σύστημα προσγείωσης (είναι ανάλογο των εκδόσεων Su-27) είναι ανασυρόμενο με διπλό τροχό στο ριναίο σκέλος, εφοδιασμένο με αρθρωτούς λασπωτήρες (680 x 260 χλστ) και μονό τροχό με μεγάλη διάμετρο (1.050 x 365 χλστ) στα κύρια σκέλη. Το μεταξόνιο είναι στα 6,00 μέτρα και το μετατρόχιο στα 5,00 μέτρα περίπου. Η μεγάλη διάμετρος του κύριου σκέλους μαρτυρεί ότι το αεροσκάφος μπορεί να επιχειρεί και από πρόχειρους διαδρόμους ενώ ισχυρά φρένα και ένα διπλό αλεξίπτωτο πέδησης συμπληρώνουν το σύστημα. 


Η καλύπτρα του αεροσκάφους φέρει ένα πλαίσιο ενίσχυσης, που όμως μειώνει την ορατότητα προς τα πίσω (σ.σ. προφανώς η καλύπτρα θα επανασχεδιαστεί, εντούτοις όλη αυτή η διάταξη μαρτυρεί ότι το σκάφος θα εκτελεί και αποστολές κρούσης). 


Ο θάλαμος διακυβέρνησης είναι πλήρως ψηφιακός (e-cockpit) και σε αρκετό βαθμό ίδιος με εκείνον του Su-35BM, εξοπλισμένος με δυο μεγάλες έγχρωμες οθόνες πολλαπλών λειτουργιών των 15 ιντσών τύπου LCD. Ο πιλότος του PAK-FA θα διαθέτει επίσης σκοπευτικό επί κράνους, ενώ στον εξοπλισμό θα περιλαμβάνεται και ένα σύστημα για την καταγραφή της φυσικής κατάστασης του πιλότου.

 

Εκτινασσόμενο κάθισμα τύπου Κ-36D-5 της εταιρείας Zvezda. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του το κάνουν ένα από τα καλύτερα εκτινασσόμενα καθίσματα σε παγκόσμια κλίμακα. © K. Πανιτσίδης

 Εκτινασσόμενο κάθισμα τύπου Κ-36D-5 της εταιρείας Zvezda. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του το κάνουν ένα από τα καλύτερα εκτινασσόμενα καθίσματα σε παγκόσμια κλίμακα © K. Πανιτσίδης

 

Το PAK-FA είναι εφοδιασμένο με εκτινασσόμενο κάθισμα τύπου Κ-36D-5 της εταιρείας Zvezda του οποίου τα χαρακτηριστικά το κάνουν ένα από τα καλύτερα εκτινασσόμενα καθίσματα σε παγκόσμια κλίμακα. Το κύριο χαρακτηριστικό της νέας σχεδίασης του καθίσματος είναι η χρήση ενός πολύπλοκου ηλεκτρονικού συστήματος ελέγχου το οποίο λαμβάνει πληροφορίες πτήσης από το σκάφος. Το σύστημα αναλύει αυτόματα την ταχύτητα του αεροσκάφους, το ύψος πτήσης, τη γωνία προνεύσεως, περιστροφής, γωνιακές ταχύτητες και άλλες παραμέτρους και ρυθμίζει αυτόματα το κάθισμα, ώστε να αισθάνεται πιο άνετα ο πιλότος και να αυξάνεται η απόδοση του ακόμα και υπό δύσκολες συνθήκες. Όλες αυτές οι καινοτομίες κάνουν το PAK-FA ένα αεροσκάφος ευέλικτο, ικανό να εκτελεί τους πιο ακραίους ελιγμούς. Η σχεδίαση αυτή του επιτρέπει να πετά με γωνίες προσβολής άνω των 100-120 μοιρών, διατηρώντας την ευστάθεια και την υπερευελιξία του και στις υπερηχητικές ταχύτητες.

 

Προωθητικό σύστημα

 

Su-27 LL Flanker. Το αεροσκάφος είναι εξοπλισμένο με κινητήρες AL-31F M1, με ακροφύσια κατευθυνόμενης ώσης. © K. ΠανιτσίδηςSu-27 LL Flanker. Το αεροσκάφος είναι εξοπλισμένο με κινητήρες AL-31F M1, με ακροφύσια κατευθυνόμενης ώσης. © K. ΠανιτσίδηςSu-27 LL Flanker. Το αεροσκάφος είναι εξοπλισμένο με κινητήρες AL-31F M1, με ακροφύσια κατευθυνόμενης ώσης. © K. Πανιτσίδης

Su-27 LL Flanker. Το αεροσκάφος είναι εξοπλισμένο με κινητήρες AL-31F M1, με ακροφύσια κατευθυνόμενης ώσης© K. Πανιτσίδης

 

Το πρωτότυπο προωθείται από στροβιλοκινητήρες «Izdelie 117 ή Izdelie 117S» της εταιρείας Saturn (αποτελεί εξέλιξη του κινητήρα AL-31F Μ1 η οποία αναφέρεται και ως AL-41F1S). Η έκδοση αυτή πρωτοεμφανίστηκε στην αεροπορική έκθεση της Μόσχας MAKS-2007, και δοκιμάστηκε σε ένα ειδικά τροποποιημένο αεροσκάφος Su-27LL Flanker. Ο νέος κινητήρας διαθέτει, σε σχέση με τους AL-31F1 M1, νέο ανεμιστήρα, νέο τμήμα χαμηλής και υψηλής συμπίεσης και νέο σύστημα ψηφιακού ελέγχου λειτουργίας. Όλες αυτές οι αλλαγές αλλά και η εφαρμογή νέων υλικών στην κατασκευή τους, οδήγησαν στη μείωση του βάρους σε σχέση με τους κινητήρες «-AL-31F1 M1» κατά 20%, αλλά και στην αύξηση του μεσοδιαστήματος μεταξύ δύο επιθεωρήσεων από τις 500 στις 1.000 ώρες λειτουργίας, ενώ και ο χρόνος πριν την πρώτη γενική επιθεώρηση έχει ανέλθει στις 4.000 ώρες. 
Η μέγιστη ώση του νέου κινητήρα 117 ανέρχεται, με τη χρήση μετακαυστήρα στα 15.000 κιλά για τον καθένα, ενώ η ξηρή του ώση ανέρχεται στα 8.800 κιλά. O κινητήρας «117» φέρει ακροφύσια μεταβλητής διεύθυνσης (με κίνηση τους ± 15 μοίρες ως προς τον κάθετο άξονα και ± 6 μοίρες ως προς τον οριζόντιο), το δε μέγιστο βάρος του κινητήρα είναι 1.380 κιλά (ξερό βάρος), το μήκος του 4,950 μέτρα και η διάμετρος αεραγωγού 1.180 μέτρα.

 

Μοντέλο του ραντάρ IRBIS-T παθητικής ηλεκτρονική σάρωσης. Θεωρείται ότι το καινούργιο ραντάρ θα είναι εξελιγμένη έκδοσή του (Ν050 AESA) στην «Χ» μπάντα, που θα εξοπλίζει το T-50. © K.  ΠαντισίδηςΜοντέλο του ραντάρ IRBIS-T παθητικής ηλεκτρονική σάρωσης. Θεωρείται ότι το καινούργιο ραντάρ θα είναι εξελιγμένη έκδοσή του (Ν050 AESA) στην «Χ» μπάντα, που θα εξοπλίζει το T-50. © K.  Παντισίδης

 Μοντέλο του ραντάρ IRBIS-T παθητικής ηλεκτρονική σάρωσης. Θεωρείται ότι το καινούργιο ραντάρ θα είναι εξελιγμένη έκδοσή του (Ν050 AESA) στην «Χ» μπάντα, που θα εξοπλίζει το T-50  © K.  Παντισίδης

 

Ο κύριος ηλεκτρονικός αισθητήρας του PAK-FA πρόκειται να είναι το νέο ραντάρ ελέγχου πυρός Ενεργής Διάταξης Ηλεκτρονικής Σάρωσης (AESA) του ινστιτούτου ΝΙΙΡ (Tikhomirov). Πρόκειται για σύστημα εκπομπής στη μπάντα Χ, με παθητική κεραία διάταξης φάσης και ηλεκτρονικής σάρωσης, η διάμετρος της οποίας ανέρχεται στα 700-900 χλστ. Η κεραία έχει τη δυνατότητα και μηχανικής κίνησης μέσω υδραυλικού μηχανισμού τόσο στο κάθετο επίπεδο, όσο και στο αζιμούθιο. Η δυνατότητα εύρους κάλυψης μέσω της ηλεκτρονικής σάρωσης ανέρχεται στις +/- 60 μοίρες (συνολικά 120 μοίρες) για κάθε έναν από τους δύο τομείς έρευνας, ενώ με τη μηχανική κίνησή αυτή αυξάνεται στις 120 μοίρες (συνολικά 240 μοίρες). Το επίπεδο του ραντάρ έχει μια κλίση, με αποτέλεσμα την μείωση της ισχύς εκπομπής κατά στόχων εδάφους, ενώ με αυτό τον τρόπο διατηρεί σε χαμηλό επίπεδο το ηλεκτρομαγνητικό ίχνος (RCS). Το ραντάρ αυτό εξελίχθηκε με τεχνολογία ολοκληρωμένων κυκλωμάτων GaAs (Αρσενίδιο γαλλίου – λειτουργεί σε συχνότητες άνω των 250 GHz, επίσης παράγουν λιγότερο θόρυβο στις υψηλές συχνότητες). Η μέγιστη ακτίνα παρακολούθησης εκτιμάται στα 400+ χλμ με διατομή ραντάρ (RCS) 3 m2, στα 400 χλμ, για στόχους 1 m2, στα 300 χλμ, 0,5 m2 στα 250 χλμ, 0,1 m2 στα 165 χλμ και 90 χλμ για στόχους 0.01 μ2. Μπορεί να παρακολουθεί  30+ στόχους και να εμπλέκεται ταυτόχρονα με 8 από αυτούς.

 

Ένα ομοίωμα του ραντάρ του ινστιτούτου NIIP στην «L» μπάντα, το οποίο θα εγκατασταθεί στις πτέρυγες καμπυλότητας του σκάφους.  © K.  ΠαντισίδηςΈνα τμήμα του ραντάρ AESA  του ινστιτούτου NIIP «X» μπάντας.  © K.  Παντισίδης 

Ένα ομοίωμα του ραντάρ του ινστιτούτου NIIP στην «L» μπάντα, το οποίο θα εγκατασταθεί στις πτέρυγες καμπυλότητας του  σκάφους  / Ένα τμήμα του ραντάρ AESA  του ινστιτούτου NIIP «X» μπάντας  © K.  Παντισίδης

 

Οι κυριότερες λειτουργίες του ραντάρ Ν050 είναι: 

Διαμορφώσεις αέρος-αέρος: 
Ανίχνευση εναέριων στόχων βάσει ιεράρχησης απειλών. 
Πολλαπλός εγκλωβισμός στόχων, ενώ συνεχίζεται η έρευνα (MTWS).
Παροχή βλητικών πληροφοριών για εκτέλεση κλειστής αερομαχίας.
Εγκλωβισμός και προσβολή ελικοπτέρων σε μικρό ύψος (ακόμα και όταν αυτά βρίσκονται σε κατάσταση αιώρησης). 
Ανάλυση εχθρικού σχηματισμού. 

Διαμορφώσεις αέρος-εδάφους/ επιφανείας: 
Χαρτογράφηση εδάφους, αναγνώριση στόχων εδάφους με όξυνση
της δέσμης ντόπλερ και δυνατότητα «παγώματος» της εικόνας. Αποστασιομέτρηση στόχων στο έδαφος. 
Παρακολούθηση δύο στόχων στο έδαφος. 
Ανίχνευση σταθερών, κινούμενων στόχων και θαλάσσιων στόχων κατά προτεραιότητα. 
Προειδοποίηση σύγκρουσης με εδαφικές εξάρσεις.

 

Ο ηλεκτροοπτικός αισθητήρας OLS, πιθανώς προορίζεται για την νέα γενιά μαχητικών.  © K. Παντισίδης

Ο ηλεκτροοπτικός αισθητήρας OLS, πιθανώς προορίζεται για την νέα γενιά μαχητικών © K. Παντισίδης

 

Ένας ακόμη αισθητήρας, παθητικός αυτή τη φορά, που χρησιμοποιείται για την εύρεση στόχων είναι το σύστημα OLS. Πρόκειται για ένα υπέρυθρο αισθητήρα ολοκληρωμένο με ένα αποστασιομέτρη λέιζερ τοποθετημένο μπροστά από το αλεξήνεμο του χειριστή. Έχει τη δυνατότητα αποκάλυψης επερχόμενων στόχων σε απόσταση άνω 50 χλμ και απερχόμενων σε απόσταση 90 χλμ. Μπορεί να παρακολουθεί έως και τέσσερις εναέριους στόχους ταυτόχρονα και έχει τη δυνατότητα μέσω του αποστασιομέτρη λέιζερ μέτρησης απόστασης στόχων εδάφους μέχρι τα 30 χλμ και εναέριων στόχων έως τα 20 χλμ.

 

Περιοχή κάλυψης των κεραιών. © K. Πανιτσίδης 

 

PAK-FA θα διαθέτει ραντάρ οπίσθιας παρατήρησης αλλά δεν έχει γίνει γνωστό ποιος τύπος θα είναι αυτός. Ακόμη δεν έχει διευκρινιστεί εάν θα είναι μηχανικής ή ηλεκτρονικής σάρωσης, αν και σύμφωνα με πληροφορίες, του ινστιτούτου NIIP έχει κάνει γνωστό πως πιθανότατα το συγκεκριμένο ραντάρ θα αφορά τη δεύτερη περίπτωση.

Οπλικά συστήματα
Ελάχιστα στοιχεία έχουν ανακοινωθεί για τα όπλα που θα φέρει το PAK-FA. Εντούτοις όμως έχουν παρουσιαστεί κατά καιρούς καινούργια και εκσυγχρονισμένα οπλικά συστήματα στις ρωσικές αεροπορικές εκθέσεις MAKS-2007 και MAKS-2009, τα οποία θα αναλύσουμε στην συνέχεια.
Τον σταθερό οπλισμό του αεροσκάφους αποτελεί το μονόκαννο πυροβόλο, GSh-301 των 30 χλστ, που είναι τοποθετημένο στην προέκταση των πτερύγων (LERX) από την δεξιά μεριά. Τα εσωτερικά διαμερίσματα οπλισμού μπορούν να μεταφέρουν 6 με 8 βλήματα αέρος-αέρος (με άλλες πηγές έως 10, ανάλογα της αποστολή). Εκτός από εσωτερικές αποθήκες, το PAK-FA μπορεί εύκολα να μεταφέρει τα περισσότερα όπλα του ρωσικού οπλοστασίου, σε 8 συνολικά σημεία εξωτερικής ανάρτησης φορτιού. 

 

Όλα τα όπλα μεταφέρονται σε δυο μεγάλες αποθήκες οπλισμού (περίπου 5,1 x 1,3 μέτρα) μέσα στην άτρακτο. Μεταφέρει αλλά δυο βλήματα σε δυο πλευρικά τοποθετημένες αποθήκες με μήκος 4,1 μέτρα (στις βάσεις της πτέρυγας). Πιθανόν το σκάφος θα έχει την δυνατότητα να μεταφέρει και μελλοντικά οπλικά συστήματα. Τυπική διαμόρφωση με δυο βλήματα αέρος-αέρος  RVV-MD στα πλευρικά ατρακτίδια, δυο RVV-SD και δυο Kh-58 UShKE στις εσωτερικές αποθήκες. © K. Πανιτσίδης

Όλα τα όπλα μεταφέρονται σε δυο μεγάλες αποθήκες οπλισμού (περίπου 5,1 x 1,3 μέτρα) μέσα στην άτρακτο. Μεταφέρει αλλά δυο βλήματα σε δυο πλευρικά τοποθετημένες αποθήκες με μήκος 4,1 μέτρα (στις βάσεις της πτέρυγας). Πιθανόν το σκάφος θα έχει την δυνατότητα να μεταφέρει και μελλοντικά οπλικά συστήματα. Τυπική διαμόρφωση με δυο βλήματα αέρος-αέρος  RVV-MD στα πλευρικά ατρακτίδια, δυο RVV-SD και δυο Kh-58 UShKE στις εσωτερικές αποθήκες. © K. Πανιτσίδης

 

Βλήματα Αέρος-Αέρος

R-73 (E) © K. ΠανιτσίδηςRVV-MD © K. Πανιτσίδης

R-73 (E) / RVV-MD © K. Πανιτσίδης

Βλήμα αέρος-αέρος μικρής εμβέλειας, με υπέρυθρη κεφαλή καθοδήγησης (ενώ η έκδοση RVV-MD ενσωματώνει  παθητική με υπέρυθρη κεφαλή καθοδήγησης , passive IR guidance (two-color IR seeker), αυξημένης ευαισθησίας και μεγάλης αντοχής στα αντίμετρα, παντός καιρού, με ικανότητα βολής από οποιαδήποτε γωνία ως προς το στόχο (All Aspect). Κατάλληλο για χρησιμοποίηση κατά την κλειστή αερομαχία με μεγάλες φορτίσεις "g", καθώς και για την αναχαίτιση χαμηλά ιπταμένων αεροσκαφών και UAV.

 

RVV-AE © K. ΠανιτσίδηςRVV-SD  © K. Πανιτσίδης

RVV-AE / RVV-SD © K. Πανιτσίδης

Βλήμα αέρος-αέρος μέσου βεληνεκούς, σχεδιασμένο γι' αναχαιτίσεις πέραν του ορίζοντα (BVR) αλλά και για εμπλοκή σε κλειστές αερομαχίες. 

Το βλήμα μπορεί να εγκλωβίσει στόχους, που πετούν με υπερηχητικές ταχύτητες μέχρι και 3.600 χλμ/ώρα και σε ύψη από 20 μέτρα μέχρι 25 χλμ χωρίς περιορισμό στα όρια φόρτισης - "G" την στιγμή της εκτόξευσης του από το αεροσκάφος. 

Έχει μέγιστο βεληνεκές 80 χλμ. (για υψηλά ιπτάμενους και με μεγάλη ταχύτητα στόχους), ενώ ο εγκλωβισμός στόχου είναι στα 20 χλμ. Για χαμηλά ιπτάμενους στόχους (λειτουργία down), το μέγιστο βεληνεκές φθάνει τα 25 χλμ. Το βλήμα μπορεί να εμπλακεί και να καταστρέψει στόχους που εκτελούν ελιγμούς μέχρι 12 g. Έχει επίσης την ικανότητα εγκλωβισμού στόχων με γωνιακή απόκλιση μέχρι και 90° ως προς την πορεία του αεροσκάφους φορέα.

Μια νέα έκδοση του βλήματος με υπέρυθρη κεφαλή καθοδήγησης τεχνολογίας απεικόνισης ειδώλου (ΙΙR), φέρεται να βρίσκεται σε φάση ανάπτυξης. Προβλέπεται ακόμη η σχεδίαση μιας έκδοσης με βελτιωμένο κινητήρα αυξημένης ώσης, με τον οποίο το βεληνεκές του βλήματος μπορεί ν' αυξηθεί στα 150 χλμ.

 

 RVV-AE / RVV-SD 
Βλήμα "All Aspect" μέσου βεληνεκούς  (Κατασκευαστής Vimpel)

  RVV-AE RVV-SD
Εμβέλεια εκτόξευσης, χλμ    
- εμπρόσθιο ημισφαίριο (max)
80
μέχρι 110
- οπίσθιο ημισφαίριο (min)
0,3 
Yψος εγκλωβισμού στόχου, χλμ
0,02-25 
Εμπλοκές στόχου, g
μέχρι 12
 
Βάρος εκτόξευσης, κιλά
175
μέχρι 190
Βάρος κεφαλής, κιλά
22,5
 
Τύπος πυροκεφαλής
multi-shaped charge rod type
άγνωστο
Διαστάσεις, μέτρα    
Μήκος
3,6
3,71
Διάμετρος
0,2
 
Εκπέτασμα πτερυγίδιων
0,4
0,42
Εκπέτασμα πηδαλίων
0,7
0,68

 

Βλήματα εναντίον πλοίων

Kh-31 AD © K. ΠανιτσίδηςKh-35 UE © K. Πανιτσίδης

Kh-31AD / Kh-35 UE © K. Πανιτσίδης

Σχεδιάστηκαν και αναπτύχθηκαν για την προσβολή πλοίων διαφορετικών τύπων, όπως τα αντιτορπιλικά, με εκτόπισμα 4.500-8.000 τόνους. (για την έκδοση Kh-35 UE) –έως 5.000 τόνους, μεταφορικά πλοία κ.ά. Το βλήμα μπορεί να μεταφέρεται από αεροσκάφη διαφόρων τύπων, τοποθετημένο σε ειδικό κάνιστρο ή φορέα εκτόξευσης.

 

Κατευθυνόμενες αεροπορικές βόμβες

KAB-500-OD © K. ΠανιτσίδηςKAB-500-OD © K. ΠανιτσίδηςKAB-1500Kr © K. Πανιτσίδης 
KAB-500-OD / KAB-500-OD / KAB-1500Kr © K. Πανιτσίδης
Αεροπορική βόμβα KAB-500-OD. Προορίζεται για καταστροφές επιγείων στόχων, κέντρων διοίκησης και ελέγχου, ενισχυμένων καταφυγίων σε ορεινές περιοχές.
 
 

KAB-500-OD: KAB-500S-E (KAB-500 Kr (OD))
Κατευθυνόμενη αεροπορική βόμβα  με καθοδήγηση μέσω του δορυφορικού συμπλέγματος ναυτιλίας GLONASS και εξελίχθηκε με τις προδιαγραφές fire-and-forget.
Χρησιμοποιούνται για την προσβολή ενισχυμένων στόχων (ενισχυμένα κτήρια, καταφύγια αεροσκαφών κ.ά.), αλλά και διαδρόμων προσγείωσης.

KAB-1500Kr / KAB-1500 LG-F (OD, PR)-E:  Κατευθυνόμενες αεροπορικές βόμβες βάρους 1.500 κιλών. Χρησιμοποιούνται για την προσβολή ενισχυμένων στόχων (ενισχυμένα κτήρια, καταφύγια αεροσκαφών κ.ά.), αλλά και διαδρόμων προσγείωσης.
Ανάλογα με την έκδοσή της, είναι εφοδιασμένη με ένα ή δύο συστήματα καθοδήγησης: ημιενεργή καθοδήγηση μέσω λέιζερ ή με καθοδήγηση μέσω ΤV.


Τυπική διαμόρφωση οπλισμού PAKFA

 

Kh-38ME © K. ΠανιτσίδηςKh-58UShKE © K. Πανιτσίδης    Kh-59MK  (MK2 - Βλήμα αυξημένης εμβελείας)  © K. Πανιτσίδης

Kh-38ME / Kh-58UShKE / Kh-59MK (MK2 - Βλήμα αυξημένης εμβελείας) © K. Πανιτσίδης

 

Kh-38ME: Οι εκδόσεις των βλημάτων X-38MLE, X-38MAE, X-38MTE και X-38 MKE προορίζονται κυρίως για προσβολή θωρακισμένων, ή μη επίγειων στόχων καθώς και στόχων επιφάνειας σε παράκτιες περιοχές.

Kh-58UShKE: Βλήμα αντι-ραντάρ Χ-58 UShKE με παθητική καθοδήγηση, με αισθητήρα ευρέως φάσματος και με ικανότητα να βάλλει κατά στόχων ευκαιρίας και προγραμματισμένων στόχων, ενώ οι μικρές διαστάσεις,  του παρέχουν την δυνατότητα μεταφοράς του στις εσωτερικές αποθήκες οπλισμού και σε εξωτερικές αναρτήσεις. Το βλήμα εξ`αρχής σχεδιάστηκε με την τεχνική fire and forget.

Kh-59MK (MK2): Το βλήμα προορίζεται για την προσβολή πλοίων επιφανείας με εμβέλεια εγκλωβισμού στόχου με διατομή ραντάρ RCS>300 m2 (από ταχύπλοο μέχρι cruiser), σε οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες (νύκτα-μέρα).

 

Η τεχνολογία stealth του PAK-FA

Το χαμηλό προφίλ των νέων αεροσκαφών χάρις στα χαρακτηριστικά stealth που ενσωματώνουν είναι μια από τις κύριες προϋποθέσεις για την επιβίωση ενός μαχητικού πέμπτης γενιάς στο σύγχρονο αεροπορικό πεδίο της μάχης. Για την επίτευξη αυτών των ιδιοτήτων οι κατασκευαστές του PAK-FA έκαναν εκτεταμένη χρήση προηγμένων κραμάτων και συνθετικών υλικών στην κατασκευή τους, χρησιμοποιούν σύγχρονα συστήματα ελέγχου πτήσης, προηγμένο προωθητικό σύστημα, και ηλεκτρονικό εξοπλισμό. Όλα αυτά μαζί με τη χρήση υλικών που απορροφούν τα ραδιοκύματα, δίνουν πολύ μικρό ίχνος του αεροσκάφους στα ραντάρ. Επίσης ένας άλλος βασικός παράγοντας είναι η δυνατότητα του σκάφους να πετά υπερηχητικά χωρίς μετάκαυση, με συνέπεια  την εξοικονόμηση καυσίμων και την μείωση του υπέρυθρου ίχνους του. Όσον αφορά την απόλυτη εξαφάνιση του RCS του PAK-FA αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί καθότι πάντα θα υπάρχει ένα σήμα ή ίχνος που θα αντανακλάται από το αεροσκάφος και θα  επιστρέφει στην πηγή. Κατά κανόνα η μείωση του RCS ενός μαχητικού stealthσκόπιμα γίνεται κάτω και στο εμπρόσθιο ημισφαίριο σε σχέση με το οπίσθιο ημισφαίριο. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα παραπάνω μέτρα περιορίζουν την εμβέλεια εντοπισμού του PAK-FA από ραντάρ. Εντούτοις όμως, τα πρώτα σχέδια του νέου ρωσικού δικινητήριου μαχητικού, παρουσιάζουν ένα αεροσκάφος με αεροδυναμική και δομική σχεδίαση με κανόνες stealth. Τα σημεία της σχεδίασης που ξεχωρίζουμε στο PAK-FAείναι η αεροδυναμική διαμόρφωση στο ρύγχος, τα κινούμενα LERX και τα μικρά ολοκινούμενα κάθετα σταθερά του (τα οποία εφαρμοστήκαν για πρώτη φορά σε ένα μαχητικό) καθώς και άλλα συστήματα περιορίζοντας με αυτόν τον τρόπο σημαντικά την  ανακλώμενη εκπομπή στα αντίπαλα ραντάρ (ειδικά στην μείωση της μετωπικής RCS). 
Λίγα είναι γνωστά σε τι επίπεδο βρίσκεται η Ρωσία σχετικά με τεχνολογίες Χαμηλής Παρατηρησιμότητας (LO) και παραμένουν άγνωστα με βαθμό TOPSECRET. Με αυτόν το τομέα ασχολείται, σχεδόν αποκλειστικά, το Ινστιτούτο Θεωρητικής και Εφαρμοσμένης Ηλεκτρομαγνητικής της Ρωσίας. Κατά καιρούς όμως, κάποιες πληροφορίες βλέπουν την δημοσιότητα μιλώντας για εντυπωσιακά αποτελέσματα. Επίσης το ίδρυμα ανάπτυξε ειδικά κράματα επικαλύψεων, με σιδηρομαγνητικό υλικό απορρόφησης ακτινοβολιών ραντάρ, ειδικές επικάλυψης για τα αλεξήμενο για την μείωση της αντανάκλασης κυμάτων, ανθεκτικά στρώματα επικαλύψεως τα οποία κατακρατούν τα κύματα ραδιοσυχνοτήτων και συστήματα τεχνολογίας «stealthπλάσματος». Το τελευταίο έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση των RSC κατά περίπου 20dB. Πολλά από τα συστήματα έχουν δοκιμαστεί με πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα στην απόκρυψη του σκάφους. 

Δηλώσεις και αναφορές:

Την 1η Μαρτίου 2010, ο Ρώσος πρωθυπουργός Βλαντιμίρ Πούτιν επισκέφθηκε το Σχεδιαστικό γραφείο Sukhoi. Κατά την διάρκεια της επίσκεψης, ο επικεφαλής του προγράμματος PAK-FA  A.N. Davidenko είπε: « Τα αεροσκάφη τέταρτης γενιάς, όπως τα Su-27 και F-15 έχουν ίχνος της τάξης ~12m2, και μαχητικά όπως το F-22 (αεροσκάφος πέμπτης γενιάς) - 0,3-0,4 m2 . Έχουμε  παρόμοιες απαιτήσεις για την μείωση του RCS του νέου ρωσικού μαχητικού».

Πάντως δείγματα του έργου των Ρώσων επιστημόνων που εργάστηκαν πάνω στην μελέτη της τεχνολογίας stealth, παρουσιάστηκαν σε άρθρο το οποίο δημοσιεύτηκε το 2003 στο «Δελτίο της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών» Τόμος 73, No9, σελ. 848 με τίτλο «Θεμελιώδη και εφαρμοσμένα προβλήματα – τεχνολογίας stealth». Σύμφωνα με πληροφορίες το συγκεκριμένο δημοσίευμα στηρίζεται στην επιστημονική έκθεση η οποία είχε κατατεθεί στο προεδρείο της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών (ΡΑΕ) από τους διακεκριμένους επιστήμονες PogosyanMihaelAslanovich και AndreiLagar’kov. Πιο συγκεκριμένα οι συγγραφείς της εν λόγω μελέτης, PogosyanMihaelAslanovich – επίσημο μέλος της ΡΑΕ, και Διευθυντής της Sukhoi, και ο AndreiLagar’kov - επίσημο μέλος της ΡΑΕ, Διευθυντής του Ινστιτούτο Θεωρητικής και Εφαρμοσμένης Ηλεκτροδυναμικής - Ινστιτούτο για Yψηλών Θερμοκρασιών, αξιολογούν και προσδιορίζουν τα επίπεδα των RCS για τα μαχητικά πέμπτης γενιάς. Σύμφωνα με την μελέτη «Αν στη δεκαετία του ’80 τα αεροσκάφη, όπως το F-15 έχουν περίπου 10 m2 RCS, τότε στα εκσυγχρονισμένα αεροσκάφη με διάφορες τροποποιήσεις συστημάτων, το RCSείναι κατά πολύ μικρότερο και ανέρχεται στο 1-1,5 m2, ενώ για τα πέμπτης γενιάς (F-22 και F-35) μόλις 0,3 m2.»

Με βάση δηλώσεις Δυτικών αναλυτών, το RCS για το F-22 Raptor είναι ~0,0001 m2, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τις δηλώσεις και  εκτιμήσεις των Ρώσων ειδικών. Αυτό ίσως ωφελείται στα απόρρητα και πραγματικά στοιχεία για το RCS των αεροσκαφών, και δεν αποκλείεται ότι μπορεί να είναι πολύ χαμηλή τιμή (από την πλευρά των Δυτικών) και μεγάλη τιμή (από την πλευρά των Ρώσων). Τα συμπεράσματα δικά σας.

 

T-50 VerSus F-22 A Raptor

Su-57 (PAKFA, T-50) © Konstantinos Panitsidis F-22 A Raptor © Konstantinos Panitsidis
Στις αρχές του 2010, το PAK-FA (T-50) πραγματοποιεί την επίσημη εμφάνισή του και την παρθενική πτήση του. Η πτητική δοκιμή του νέου αεροσκάφους περατώθηκε επιτυχώς. Το αεροσκάφος μετέπειτα μεταφέρθηκε στο κέντρο πτητικών δοκιμών στο Zhukovsky, ενώ για τη δοκιμή των δυνατοτήτων των οπλικών συστημάτων του θα μεταφερθεί αργότερα στο πεδίο δοκιμών στο Akhtubinsk. Η εμφάνιση του PAK-FA, δεν πέρασε απαρατήρητη, και με καθυστέρηση αρκετών ετών οι δυτικοί αναλυτές τελικά πιστεύουν ότι η Ρωσία έχει ένα αντίδοτο στο μέχρι σήμερα μονοπώλιο του αμερικανικού F-22 Raptor. Η σχεδίαση και η ανάπτυξη ενός νέου ρωσικού μαχητικού πέμπτης γενιάς ξεκίνησε στις αρχές του 1980 με την άμεση συνεργασία της ρωσικής Αεροπορίας με τα πιο έμπειρα σχεδιαστικά γραφεία της τότε ΕΣΣΔ, των γραφείων Mikoyan και Sukhoi. Το 1989 όμως με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, τα περισσότερα από τα προγράμματα νέων μαχητικών πέρασαν σε δεύτερη μοίρα λόγω της μεγάλης οικονομικής κρίσης όπως και το σύνολο των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων. Η «επιστροφή» της ρωσικής αεροναυτικής βιομηχανίας στην ανάπτυξη μαχητικών και πιο συγκεκριμένα 5ης γενιάς έγινε μόλις το 2002. Στο σχετικό διαγωνισμό που πραγματοποιήθηκε για την ανάπτυξη του PAK-FA νικητής ανακηρύχτηκε η εταιρεία Sukhoi. Το νέο αεροσκάφος έχει σχεδιαστεί εξ’ αρχής με κανόνες τεχνολογίας stealth. Το Τ-50 σχεδιάστηκε ώστε να είναι σε θέση να εκτελεί αποστολές υπό ακραίες καιρικές συνθήκες, και να πραγματοποιεί ακραίους ελιγμούς στην εναερία μάχη. Το αεροσκάφος μπορεί να απογειωθεί και να προσγειωθεί σε μικρούς διαδρόμους των 300-400 μέτρων.  Το Τ-50 είναι το πρώτο ρωσικό μαχητικό που είναι σχεδιασμένο εξ`αρχής με την χρήση Η/Υ, δηλαδή όλα τα σχέδια είναι σε ηλεκτρονική μορφή (ψηφιακή). Σύμφωνα με τους ειδικούς αναλυτές, είναι ακόμα νωρίς να προσδιοριστούν οι ικανότητες του PAK-FA,  πριν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα  δοκιμών, κατά κύριο λόγο οι δοκιμές στο προωθητικό σύστημα και στα οπλικά συστήματα. F-22 Raptor – μαχητικό πέμπτης γενιάς πολλαπλού ρόλου, αναπτύχθηκε από την κοινοπραξία των εταιρειών Lockheed Martin – Boeing και General Dynamics. Είναι το μοναδικό αεροσκάφος πέμπτης γενιάς που είναι σε υπηρεσία και το πιο ακριβό μαχητικό στον κόσμο. Το αεροσκάφος σχεδιάστηκε και αναπτύχθηκε για να πραγματοποιεί αποστολές ως τακτικό μαχητικό με κύριο ρόλο του την επίτευξη εναέριας υπεροχής, ενώ διαθέτει περιορισμένες δυνατότητες σε αποστολές κρούσης. Οι εξελίξεις όμως στον τομέα του αεροπορικού πολέμου ανάγκασαν την αμερικανική Αεροπορία να επανεξετάσει το πρόγραμμα και να αυξήσει τις δυνατότητές του  F-22 Raptor ώστε να μπορεί να μετατραπεί σε αεροσκάφος πολλαπλών ρόλων. Ωστόσο, το 1993, το αεροσκάφος επανασχεδιάστηκε υπό το πρίσμα των νέων απαιτήσεων με αυξημένες ικανότητες στην κρούση (ως και βομβαρδιστικό). Τα κύρια χαρακτηριστικά του σκάφους είναι η σχεδίαση stealth, εσωτερική αποθήκη οπλών, ικανότητα πτήσης χωρίς μετακαυση, φέρει ραντάρ τεχνολογίας AESA (ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης) και ακροφύσια κατευθυνόμενης ώσης. Όλα τα F-22 που ανήκουν στην USAF εκτελούν αποστολές με κύρια αποστολή την επίτευξη εναερίας υπεροχής. 
Η παραγωγή ανέρχεται μέχρι σήμερα σε 145 αεροσκάφη, ενώ αρχικά προβλεπόταν η αγορά 188 αεροσκαφών μέχρι το 2011. Η παραγωγή του F-22Α Raptor βρίσκεται ήδη σε φάση τερματισμού. Κατά την περίοδο 2011-2015 έχει προγραμματιστεί ο εκσυγχρονισμός όλων των F-22A, ώστε να μπορούν να συμμετέχουν σε αποστολές βομβαρδισμού και να πραγματοποιούν αποστολές εναερίας αναγνώρισης. 
Επιπλέον, στο μέλλον εξετάζεται η εγκατάσταση στο αεροσκάφος ειδικού εξοπλισμού για τον έλεγχο μη επανδρωμένων αεροχημάτων (UAV, UCAV) ώστε το αεροσκάφος να μπορεί να αντιμετωπίζει με αποτελεσματικότητα ισχυρά προστατευμένους στόχους και εχθρικές αεράμυνες. Το πρόγραμμα  αναβάθμισης του F-22A περιλαμβάνει την εγκατάσταση ενός καινούργιου ραντάρ AESA με ικανότητα διαχείρισης όπλων αέρος-επιφανείας κ.λ.π. Μέχρι το 2013, σύμφωνα με το πρόγραμμα αναβάθμισης θα έχει αυξηθεί η ικανότητα του F-22 να μπορεί να πραγματοποιεί αποστολές καταστολής ή καταστροφής της αντίπαλης αεράμυνας, χωρίς το αεροσκάφος να χρειάζεται να εισέλθει σε αυτή, αλλά και η ικανότητα του να καταρρίπτει εναέριους στόχους που κινούνται με μεγάλη ταχύτητα. Τέλος το 2015, σχεδιάζεται η εγκατάσταση στο  F-22A πολύπλοκου εξοπλισμό τεχνητής νοημοσύνης ο οποίος θα συμβάλει στην αύξηση της δυνατότητας αναγνώρισης, επιτήρησης εναερίου χώρου καθώς και στόχων στο εδάφους.

 

T-50 Χαρακτηριστικά
F-22 A Raptor
2010 Πρώτη πτήση
1990
2013 - 2015 Ένταξη στο οπλοστάσιο
2005
15 Κόστος προγράμματος, δισεκ. δολάρια
65
100 Τιμή μονάδος, εκατ. δολάρια
146.2
n/a Κόστος πτήσης ανά ώρα, χιλιάδες δολάρια ( εργατοώρα/ώρα πτήσης)
19.000 δολάρια (με άλλες πήγες 30.000 δολάρια)
2 Σε υπηρεσία
145
1 Πλήρωμα, άτομα
1
20.9 x 14.00 x 4,65 Μήκος  x εκπέτασμα πτέρυγας x ύψος, μέτρα
18.92 x 13.56 x 5.08
17.500 Βάρος κενό, κιλά
19.700
11.100 Εσωτερικά μεταφερόμενα καύσιμα, κιλά
8.200
2 x 1.570 Βάρος μεταφερόμενων καυσίμων με εξωτερικές δεξαμενές, κιλά
4 x 1800
26.000 Κανονικό βάρος απογείωσης, κιλά
29.420
35.480 (30.610) Μέγιστο βάρος απογείωσης (αποστολές stealth), κιλά
38.000 (32.230)
2.260 (10.000) Βάρος οπλικού φορτίου αποστολές stealth (μέγιστο), κιλά
1.380 (10.370)
10-11 Oρια φόρτισης, g
9,5
330 (470) Πτερυγικός φόρτος  (μέγιστο), κιλά/m2
348 (487)
2.600 Μέγιστη ταχύτητα σε μεγάλο ύψος, χλμ/ώρα
2.100
1.800-2.100 Ταχύτητα ταξιδιού (χωρίς μετακαυση, ύψος 12.000 μέτρα), χλμ/ώρα
1.800
n/a Μέγιστη ταχύτητα σε χαμηλό ύψος, χλμ/ώρα
1.400
n/a Ακτίνα δράσης, με κανονικό φορτίο οπλισμού (κατάσταση), χλμ
700 (500 χλμ με υποηχητική ταχύτητα + 200 χλμ με υπερηχητική ταχύτητα) , 1.000 χλμ (με  υποηχητική ταχύτητα)
4.300 (5.500 – 100% εσωτερικά καύσιμα + δυο εξωτερικές δεξαμενές καυσίμου) Εμβέλεια μεταφοράς, χλμ
2.500 (5.700 – 100% εσωτερικά καύσιμα + τέσσερις εξωτερικές δεξαμενές καυσίμου)
2.000 Εμβέλεια με υπερηχητική ταχύτητα, χλμ
1.300
20.000 Επιχειρησιακή οροφή, m
19.200
2 x Izdelie 117S x 8.800 (15.500) Προωθητικό σύστημα: αριθμός, τύπος, ώση χωρίς μετάκαυση, έκαστος (με μετάκαυση) κιλά
2 x F119-PW-100 x 10.400 (15.600)
1,19-1,38 (0,84-0,97) Λόγος ώσης/βάρους (μέγιστος)
1,17 (0,88)
AESA H050 (με βάση N035 “Irbis”) Ραντάρ / Ηλεκτρονικός εξοπλισμός
AESA AN/APG-77
300 (1,0), 240 (0,5), 165 (0,1), 90 (0,01) Μέγιστη εμβέλεια σάρωσης, χλμ (RCS, m2)
200-250 (1,0)
8-10 + 6 (2) Φορείς μεταφοράς οπλισμού: εσωτερικά + εξωτερικούς φορείς οπλισμού,  αριθμός
8 + 8 (4)
6 x RVV SD + 2 x RVV MD Βλήματα αέρος-αέρος: εσωτερικές αποθήκες (εξωτερικές αναρτήσεις οπλισμού), αριθμός και τύπος
6 x AIM-120C + 2 x AIM-9M/X (8 x AIM-120)
8 x KAB-500 Κατευθυνόμενες βόμβες: αριθμός x τύπος
2 x GBU-32 JDAM; 8 x GBU-39B; 2 x GBU-27; 4 x GBU-22; 4 x WCMD; 4 x LOCAAS
1 x Gsh-30-1M x 30 x n/a Αμυντικός οπλισμός (πυροβόλο), αριθμός x τύπος x διαμέτρημα mm x αναχορηγία
1 x M61A2 x 20 x 480
0,3-0,4 RCS , m2 – cm band
0,4-0,7

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Το μαχητικό PAK-FA σχεδιάστηκε ως μια απάντηση στα αμερικανικά αεροσκάφη F-22 Raptor. Από τα τεχνικά χαρακτηριστικά του συμπεραίνουμε ότι είναι ανώτερο σε ορισμένους τομείς από τα αντίστοιχα δυτικής προελεύσεως. Το PAK-FA έχει ολοκληρώσει με επιτυχία δεκάδες δοκιμαστικές πτήσεις, με την Sukhoi να σχεδιάζει και να παράγει αρχικά σε μικρή κλίμακα τα πρώτα αεροσκάφη προ-παραγωγής το 2013 (σ.σ. δυο μοίρες) ενώ το 2015 το νέο μαχητικό θα τεθεί σε μαζική παραγωγή. Από την γραμμή παραγωγής εκτιμάται ότι σε αρχική φάση θα κατασκευαστούν   250 αεροσκάφη για τη VVS, το δε εκτιμώμενο κόστος ανά μονάδα ανέρχεται 100 εκατομμύρια δολάρια. 

Εκτός από την ένταξή του στο οπλοστάσιο της Ρωσίας το PAK-FA έχει και ήδη καταφέρει μία εξαγωγική επιτυχία, με τη συμμετοχή του ως αναπτυξιακού πρωτότυπου στο πρόγραμμα σχεδίασης και ανάπτυξης του νέου μαχητικού (FGFA) της ινδικής Αεροπορίας. Η σύμβαση η οποία  υπεγράφη το 2008 μεταξύ των δυο πλευρών, της HAL (Hindustan Aeronautics Limited) και της JSC United Aircraft Corporation, για την απόκτηση 250 αεροσκαφών (εκ των οποίων τα 50 μονοθεσία) για λογαριασμό της ινδικής Αεροπορίας αναφέρει ότι η ινδική HAL θα είναι υπεύθυνη για την εξέλιξη των ηλεκτρονικών υποσυστημάτων του νέου μαχητικού, για το σύστημα πλοήγησης, το λογισμικό, το θάλαμο διακυβέρνησης και το σύστημα αυτοπροστασίας, με το υπόλοιπο μερίδιο της ανάπτυξης να αναλαμβάνεται από την Sukhoi. 

Επιπλέον πριν από μερικές εβδομάδες ανακοινώθηκε από την κορεατική υπηρεσία εξοπλισμών DAPA ότι η Ρωσία αποφάσισε να συμμετάσχει με το αεροσκάφος PAK-FA στο διαγωνισμό του νέου μαχητικού της Νοτίου Κορέας. Σύμφωνα με αξιωματούχο της DAPA, συνταγματάρχη Wi Jong-seong, η ρωσική εταιρεία Sukhoi εξέφρασε επίσημα το ενδιαφέρον της για τη συμμετοχή της στον κορεατικό διαγωνισμό με το PAK-FA.

 


ΣΧΕΔΙΟ ΤΡΙΩΝ ΟΨΕΩΝ

Su-57 (PAKFA, T-50) © Konstantinos Panitsidis

 


ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΣ OKB Sukhoi
ΧΩΡΑ Ρωσία
ΤΥΠΟΣ Μαχητικό 5ης γενιάς
ΠΛΗΡΩΜΑ 1,  άτομο
ΠΡΟΩΘΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Δυο στροβιλοκινητήρες διπλής ροής, τύπου 117
Μέγιστη ώση, kgf 2 x 14.500 (15.500)
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ  
Μήκος, m 20,9
Εκπέτασμα πτέρυγας, m 14,00
Επιφάνεια πτέρυγας, m2 90
Υψος, m 4,65
ΒΑΡΗ  
- βάρος απογείωσης (63% καύσιμα + βλήματα), kg 26.510
- βάρος απογείωσης (100% καύσιμα + βλήματα), kg 30.610
- μέγ. βάρος απογείωσης, kg 35.480
Βάρος κενό, κιλά 17.500
Εσωτερικά μεταφερόμενα καύσιμα, kg 11.100
Ωφέλιμο φορτίο, kg 7.500 έως 10.000
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ  
Μέγ. ταχύτητα, km/h 2.600
Μέγ. ταχύτητα χωρίς μετάκαυση, km/h 1.300-2.100
Βαθμός ανόδου, m/s 350
Επιχειρησιακή οροφή, m 20.000
Εμβέλεια, km 4.300-5.500
Ακτίνα δράσης, km -
Όρια φόρτισης, g +10-11
"υπογραφή" ραντάρ (ίχνος αεροσκάφους RCS, m2 0,005 έως 0,3 μ2
ΟΠΛΙΣΜΟΣ Ένα πυροβόλο GSh-301 των 30 mm, με 150 βλήματα. Βάρος οπλικού φορτίου-10.000 kg. 
Όλα τα όπλα μεταφέρονται σε δυο μεγάλες αποθήκες οπλισμού μέσα στην άτρακτο. Μεταφέρει αλλά δυο βλήματα σε δυο πλευρικά τοποθετημένες αποθήκες (στις βάσεις της πτέρυγας).

 


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Su-57 (PAKFA, T-50)