Τεχνικά χαρακτηριστικά      Φωτογραφίες      Video

Όνομα κατά ΝΑΤΟ: Fulcrum A
Υπόδειγμα 9-12A , 9-13

Η Ρουμανία ως χώρα του ανατολικού μπλοκ διέθετε MiG-29 Fulcrum-A υποδείγματος 9-12A οπλισμένα κυρίως με βλήματα AA-11. Πάντοτε όμως παρουσίαζε επιφυλακτικές αντιδράσεις σε οτιδήποτε ρωσικό, και ως εκ τούτου, το έδειξε στην πρόταση για τον εκσυγχρονισμό τους. Αρχικά διαπραγματεύτηκε την άμεση δυτικοποίησης και την αύξηση του όριου ζωής με την κοινοπραξία MAPS (DASA-MiG) όπως και άλλες κεντροευρωπαϊκές χώρες, αλλά κατόπιν κατάφερε, με τη συνεργασία των Ισραηλινών, να παρασύρει μόνο την DASA σε αυτήν την εργασία ώστε να παρουσιάσουν τελικά μια ολοκληρωμένη, τριεθνική πρόταση βαθμιδωτού εκσυγχρονισμού που θα  ανταγωνίζεται τις αντίστοιχες ρωσικές. Το πρόγραμμα εμφανίστηκε το 1999 και περιλαμβάνει, σε πλήρη μορφή 4 στάδια.

Τα δύο πρώτα, για τα οποία ενδιαφέρονται άμεσα οι Ρουμάνοι, αφορούν την δυτικοποίηση, αύξηση του ορίου ζωής και συμβατότητα κατά ICAO και ΝΑΤΟ, (ακριβώς η αναβάθμιση που προτείνει η MAPS) αλλά και τη βελτίωση της δομής, της οργανολογίας και της αρχιτεκτονικής του πιλοτηρίου, με εφαρμογή ανοικτής αρχιτεκτονικής και νέων εν δεικτών. Αυτή η δεύτερη φάση είναι πολύ παρόμοια με ό,τι προτείνεται από τη MiG για τα  MiG-29SMT. Το σημαντικό στην ιστορία αυτή είναι ότι οι Ρουμάνοι αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν και για τις δύο φάσεις την πλήρη φιλοσοφία του Lancer, ενώ όπου ήταν εφικτό να ολοκληρώσουν και υποσυστήματα αυτού. 

Σε άλλα σημεία, απλά θα χρησιμοποιούσαν ότι νεότερο υπήρχε στη διεθνή αγορά. Όπως και στο Lancer, υπάρχουν πολλές εταιρείες από μεγάλο αριθμό χωρών που προσφέρουν συγκεκριμένα απαρτία. Για το λόγο αυτό δεν είναι απολύτως ξεκάθαρο το τι ακριβώς αφορά το Στάδιο 1 και τι το Στάδιο 2, αφού η αναβάθμιση της DASA περιλάμβανε και συγκεκριμένες συσκευές, που όμως στο ρουμανικό πρόγραμμα θα προέρχονται από το Lancer. Ως εκ τούτου, εκτός φώτα αποφυγής σύγκρουσης  και τη δομική επέκταση της πτητικής ζωής τα ρουμάνικά αεροσκάφη (Σταδίου 2) θα  διαθέτουν IFF συμβατό κατά ΝΑΤΟ και κατά ICAO, παρόμοιο με αυτό του Lancer (της  Plessey Ν. Αφρικής), ασυρμάτους και βοηθήματα πτήσης (VOR/ILS/DME) της Honeywell (Lancer) και αγγλοσαξονικής βαθμονόμησης πιλοτήριο. 

Τα προαναφερθέντα συστήματα συναντώνται και στα γερμανικά αεροσκάφη, όμως οι Ρουμάνοι επέλεξαν υποσυστήματα που έχουν χρησιμοποιήσει στο Lancer. Αδιευκρίνιστο παραμένει αν τα ρουμάνικα αεροσκάφη θα έχουν τη δυνατότητα των δύο υποπτερύγιων δεξαμενών καυσίμου των 1150 λίτρων, τη οποία απέκτησαν τα γερμανικά μετά τη ανασκευή τους από την MAPS και τα ρωσικά από το υπόδειγμα 9-13 και εντεύθεν και κατά τις μετασκευές. Η επαύξηση της δομικής ζωής στο Sniper θα επέλθει με τον «μηδενισμό» της ατράκτου και γενικώς των δομικών στοιχείων, καθώς συγκεκριμένα απαρτία θα αντικατασταθούν (πχ σύστημα προσγείωσης), θα εφαρμοστεί η αρχή της «συντήρησης κατ' απαίτησην» και το τελικό αποτέλεσμα θα είναι η μετατόπιση της εργοστασιακής επιθεώρησης/γενικής επισκευής από τις 850 στις 1300 πτητικές ώρες, με πιθανότητα για τις 1500.

Το σημείο όμως στο οποίο τα Sniper Δεύτερου Σταδίου σαφώς θα υπερέχουν από τα γερμανικά αεροσκάφη θα είναι η φύση και διάταξη του πιλοτηρίου και τα βοηθήματα ναυτιλίας. Έτσι, θα διατίθενται, δανεισμένα από το  Lancer , το υβριδικό σύστημα ναυτιλίας (INS της Litton Italiana SA με ενσωματωμένο GPS της Trimble), χειριστήριο αρχής HOTAS, προειδοποιητής ραντάρ SPS-200 της Elisra, σύστημα εισδοχής δεδομένων αποστολής, καταγραφικό σύστημα πτήσης και ψηφιακή τηλεοπτική κάμερα πιλοτηρίου. Τα  ακόλουθα συστήματα, αν και παρόμοια διατίθενται και στο Lancer, και συνήθως από τον ίδιο προμηθευτή, είναι νεωτέρα και ικανότερα στο Sniper και σαφώς δεν συναντώνται στα γερμανικά αεροσκάφη: νέο ευρυγώνιο HUD της Elop μαζί με τον πίνακα οργανολογίας και έλεγχου αυτού, δύο μεγαλύτερες (6'Χ8') πολλαπλών ρόλων, έγχρωμες οθόνες της Elbit μαζί με τον αντίστοιχο επεξεργαστή, νέο, ισχυρότερο, σπονδυλωτό κεντρικό υπολογιστή αποστολής  πάλι της Elbit, νέο υπολογιστή στοιχείων αέρος της CIC και νέο σκοπευτικό επί κάσκας DASH-3 επίσης της Elbit. 

Τέλος, το Sniper θα διαθέτει εφεδρικά όργανα πτήσης, ενώ οι δύο πολυπλεκτικές  αρτηρίες 1553Β και οι επιπλέον χώροι επιτρέπουν μελλοντικό εμπλουτισμό του εξοπλισμού. Το Στάδιο 2 διατηρεί το ραντάρ ΝΟ-19ΕΑ, τον αυτόματο πιλότο και το ηλεκτροοπτικό σκοπευτικό με το τηλέμετρο λέιζερ OEPS-29 του MiG-29 Fulcrum-A, επιτρέπει δε τη χρήση παλαιών και νέων ανατολικών και σύγχρονων δυτικών όπλων, τουλάχιστον στις αποστολές αέρος- αέρος. Τα Στάδια 3-4 προβλέπουν την αντικατάσταση του ραντάρ με σύγχρονο σύστημα, νέο σύστημα ελέγχου πυρός και όπλων, προσθήκη λοιπών νέων αισθητήρων και τερματικών για σύνδεση με συστήματα διοίκησης και ελέγχου (ζεύξεις) καθώς και ολοκληρωμένο σύστημα Ηλεκτρονικού Πολέμου, αλλά δεν είναι σαφές το τι από τα ανωτέρω περιλαμβάνεται σε ποιο από τα δύο τελευταία στάδια. 

Η αναφορά συστήματος ελέγχου όπλων στα δύο τελευταία στάδια σαφώς υπαινίσσεται σύστημα διαχείρισης φορτίων, πράγμα που σημαίνει ότι παρά τον ισραηλινό υπολογιστή αποστολής, είναι πολύ αμφίβολο αν τα αεροσκάφη Σταδίου 2 μπορούν να χρησιμοποιήσουν έξυπνα δυτικά όπλα αέρος- επιφανείας, ή και ανατολικά. Η αρτηρία σαφώς επιτρέπει την επικοινωνία, αλλά η δυνατότητα αξιοποίησης τους από το υπάρχον σύστημα διαχείρισης φορτίων είναι συζητήσιμη.

Το εκσυγχρονισμένο MiG-29 Sniper πέταξε για πρώτη φορά στις 5 Μαΐου του 2000. Το πρόγραμμα εγκαταλείφθηκε το 2001. Το μοναδικό MiG-29 Sniper εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας της Ρουμανίας.

ΣΧΕΔΙΟ ΤΡΙΩΝ ΟΨΕΩΝ

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ