Φωτογραφίες από την προσωπική συλλογή του Κωνσταντίνου Πανιτσίδη

 Τεχνικά χαρακτηριστικά      Φωτογραφίες      Video

Σχεδιασμένο από το σχεδιαστικό γραφείο (ΟΚΒ) Τουπόλεφ, το Tu-160 Blackjack αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα ρωσικά βομβαρδιστικά που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου. Κύρια αποστολή του ήταν η προσβολή στόχων στο αμερικανικό έδαφος.

Σε υπηρεσία:
37η ΣΤΡΑΤΙΑ
22η Αεροπορική μεραρχία με βάση την Αεροπορική Βάση (ΑΒ) Engels
- 121o TBAP Αεροπορικό Σύνταγμα - ΑΒ Engels

Οι πρώτες ενδείξεις ότι οι Σοβιετικοί ετοίμαζαν κάτι καινούργιο στον τομέα των βομβαρδιστικών φάνηκαν στις αρχές της δεκαετίας του '70. Στο διαγωνισμό που προκηρύχθηκε τότε, αρχικά πήραν μέρος τα σχεδιαστικά γραφεία V.M. Myasichev με το σχέδιο (Μ-20), και P.O. Sukhoi με το (Τ-4 MS). Τα δυο γραφεία αποκλείσθηκαν από το διαγωνισμό, το πρώτο εξαιτίας των αποτυχιών του στη σχεδίαση στρατηγικών βομβαρδιστικών και το δεύτερο επειδή η πείρα του περιοριζόταν στη σχεδίαση μαχητικών αεροσκαφών. Το σχεδιαστικό γραφείο Τουπόλεφ υπέβαλε την πρόταση του για το Tu-135, ένα αεροσκάφος που θύμιζε έντονα το αμερικανικό (υπό ανάπτυξη) ΧΒ-70 Valkiria. Για να παραμείνει στο διαγωνισμό η Τουπόλεφ πρότεινε ακόμη ένα σχέδιο για ένα μικρότερο Tu-125, και τα δυο όμως σχέδια ήταν εκτός προδιαγραφών και αποκλείσθηκαν από την επιτροπή αξιολόγησης.

Υπό την επίβλεψη του Alekseem Andreevichem Typoleva το 1975, άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά το καινούργιο διηχητικό βομβαρδιστικό διείσδυσης μεγάλου ύψους με δυνατότητες να επιχειρεί και από μικρό ύψος Στο πρόγραμμα δόθηκε το όνομα «Izdelie 70» Το αεροσκάφος θύμιζε έντονα το Tu-135 /Tu-144 (φυσικά με την απουσία του οριζοντίου πτερώματος), μια σχεδίαση που και αυτή εγκαταλείφθηκε Η τελική πρόταση ήταν αυτή με την υιοθέτηση της πτέρυγας μεταβλητής γεωμετρίας, που βασιζόταν στο ήδη πετυχημένο Tu-22Μ Backfire περάν τούτου διέθετε και σύστημα «fly by wire» με την τεχνογνωσία από το υπερηχητικό Tu-144 που χρησιμοποιήθηκε και στο Tu-160 Με βάση τις προδιαγραφές, η εμβέλεια του νέου βομβαρδιστικού με φορτίο 9000 kg ήταν περίπου 14000 με 16000 km, με μέγιστο ύψος πτήσης 18000 έως 20000 m Ο κύριος οπλισμός του νέου αεροσκάφους θα ήταν δυο βλήμα τα Kh-45 από ένα σε κάθε θάλαμο στο εσωτερικό της ατράκτου, η 24 βλήματα μικρής εμβελείας τύπου Kh-15 τοποθετημένα, ανά έξι, σε τέσσερις κυλινδρικούς εκτοξευτες MKU 61 Το Χ- 45 ήταν ένα με γάλο βλήμα μήκους 10,8 m, διαμέτρου με αναδιπλωμένα πτερύγια 1,92 m, βάρους 4500 kg και βεληνεκούς 1000 km με ταχύτητα 900 km/h. To βλήμα αυτό δεν θεωρήθηκε και τόσο αποτελεσματικό και τελικά το πρόγραμμα αυτό διακόπηκε Ταυτόχρονα άρχισε και η ανάπτυξη του βλήματος Kh-55.

Η παραγωγή των τριών πρωτοτύπων του αεροσκάφους ολοκληρώθηκε πολύ γρήγορα οπότε και παραδόθηκαν στο κέντρο δοκιμών του Zhukovskiy. To πρώτο από τα πρωτότυπα με χαρακτηριστικό «70-01» προοριζόταν για δοκιμές των πτητικών χαρακτηριστικών του χωρίς να φέρει πλήρη εξοπλισμό, το «70-02» για δοκιμές για τον έλεγχο της αντοχής του και το «70-03» ήταν ένα ολοκληρωμένο αεροσκάφος προπαραγωγής.

Η πρώτη τροχοδρόμηση του «70-01» πραγματοποιήθηκε το Νοέμβριο του 1981 στο κέντρο δοκιμών Zhukovskiy. Κατά την προθέρμανση των κινητήρων για την δεύτερη τροχοδρόμηση του, δίπλα στα Tu-144 τον Δεκέμβριο του 1981 φωτογραφήθηκε και έγινε γνωστή η ανάπτυξη του και όχι από κατασκοπευτικό δορυφόρο όπως αρχικά είχε αναφερθεί. Η πρώτη πτήση του αεροσκάφους 70-01 πραγματοποιήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου του 1981, ενώ το δεύτερο αεροσκάφος «70-02», δοκιμαζόταν για αρκετά χρόνια με τις δοκιμές να επεκτείνονται και στη διαπίστωση των επιδόσεων του. Το Φεβρουάριο του 1985 το 70-02 πέρασε το φράγμα το ήχου.

Κατά την διάρκεια των δοκιμών αντιμετωπίστηκαν προβλήματα από την πολυπλοκότητα του ναυτιλιακού και ραδιοηλεκτρονικού εξοπλισμού και του συστήματος έλεγχου πτήσης «Fly by wire» που είχαν ως συνέπεια την καθυστέρηση του τρίτου πρωτότυπου «70-03» που τελικά πέταξε για πρώτη φορά στις 6 Οκτωβρίου του 1984. 

ΤΑ «ΡΕΚΟΡ»
Το Τυ-160 (με αριθμό 14) πέτυχε τα κάτωθι ρεκόρ ταχύτητας και ύψους με φορτίο, ως ακολούθως: Στις 31 Οκτωβρίου του 1989 κατέρριψε το ρεκόρ ταχύτητας σε κλειστή διαδρομή 1.000 km, επιτυγχάνοντας ταχύτητα 1.737,4 km/h. Η καταχώριση αναφέρεται στην κατηγορία C-1-r με μέγιστο βάρος τα 240.000 kg, και ωφέλιμο φορτίο 30.000 kg. Επίσης πέτυχε ρεκόρ ύψους ανεβαίνοντας στα 12.150 m, με ωφέλιμο φορτίο 30.471 kg και με φορτίο 30.000 kg ανεβαίνοντας στα 13.894 m. Στις 3 Νοεμβρίου του 1989 με μέγιστο βάρος 275.000 kg ωφέλιμο φορτίο 25.000 kg (κατηγορίας C-1-s) κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας σε κλειστή διαδρομή πτήσης 2.000 km με μέση ταχύτητα τα 1.687 km/h. Στις 15 Μαΐου του 1990 κατέρριψε για άλλη μια φορά το ρεκόρ ταχύτητας σε κλειστή διαδρομή 1.000 km, με 1.720 km/h μέγιστο βάρος τα 251.000 kg και ωφέλιμο φορτίο 30.000 kg. Κατά την περίοδο 1989-1990 πέτυχε την κατάρριψη 44 παγκόσμιων ρεκόρ. To Tu-160, Blackjack κατά το NATO, έφθασε τα 2.200 km/h, αλλά για λόγους ασφάλειας περιόρισαν την ταχύτητα στα 2.000 km/h.
Στα πέντε χρόνια συνολικά των δοκιμών που πραγματοποίησαν τα τρία πρωτότυπα αεροσκάφη σημειώθηκε μόνο ένα μείζον ατύχημα.

Το Μάρτιο του 1987 το ένα από τα τρία πρωτότυπα καταστράφηκε στην φάση της απογείωσης από πυρκαγιά χωρίς ευτυχώς ανθρώπινα θύματα.
Στις 18 Σεπτεμβρίου του 2003 όμως, είχε το μοναδικό δυστύχημα, με ολοσχερή απώλεια αεροσκάφους και πληρώματος.
Τα πρώτα Tu 160 κατέστησαν επιχειρησιακά το 1987 και εντάχθηκαν στο 184 Σύνταγμα Βομβαρδισμού, στην Πολταβα της Ουκρανίας.
Για να δεχθεί αυτό το μεγάλο βομβαρδιστικό ο διάδρομος προσγείωσης επεκτάθηκε στα 3 000 m και ενισχύθηκε Προς το τέλος του 1987, το Σύνταγμα αυτό διέθετε 10 Tu -160, μαζί με κάποια Tu-22Μ3 και Tu-16P ηλεκτρονικού πολέμου Μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, η δύναμη των Tu-160 ανερχόταν σε 21 αεροσκάφη ενταγμένα σε δυο Συντάγματα Τον ίδιο χρόνο συγκροτήθηκε και ένα τρίτο Σύνταγμα με αεροσκάφη Tu-134UBL για την εκπαίδευση των πληρωμάτων των Tu-160.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

To Tu-160 είναι ένα στρατηγικό βομβαρδιστικό με τετραμελές πλήρωμα το οποίο αποτελείται από τον κυβερνήτη, τον συγκυβερνήτη, τον αξιωματικό ναυτιλίας και τον αξιωματικό χείριστη οπλικών συστημάτων (ΧΟΣ). Το αεροσκάφος είναι εφοδιασμένο με εκτινασσομενα καθίσματα K-36D (Κ 36DM) δυνατότητας «μηδενικού ύψους και μηδενικής ταχύτητας» Το πιλοτήριο είναι ευρύχωρο και διατίθεται μια μικρή κουζίνα, με κιβώτιο πρώτων βοηθειών και σύστημα αποχέτευσης.

Η πρόσβαση στο πιλοτήριο πραγματοποιείται με μια βοηθητική σκάλα από τη θυρίδα του ριναίου σκέλους (ενώ νεότερα αεροσκάφη έχουν ενσωματωμένη σκάλα εισόδου). Η άτρακτος αποτελείται από το εμπρόσθιο τμήμα με το ραντάρ και το ραδιοηλεκτρονικό εξοπλισμό του, το πιλοτήριο και την κεντρική αποθήκη βομβών. Το Blackjack διαθέτει δυο αποθήκες βομβών κάθε μια με μήκος 11,28 m και πλάτος 1,92 m. Μπορεί να μεταφέρει έξι βλήματα Χ-55 σε εξαπλό κυλινδρικό εκτοξευτή MKU-6-5U. Το βάρος του κυλινδρικού εκτοξευτή MKU είναι 1.550 kg. To κύριο χαρακτηριστικό του αεροσκάφους είναι οι πτέρυγες μεταβλητής γεωμετρίας, με τα σταθερά μέρη με πρώτη την κυρία δοκό (μήκος 12,4 m και πλάτος 2,1 m) και τα κινούμενα μέρη.
Ως προς τη γωνία βέλους της πτέρυγας, υπάρχουν 3 επιλογές γωνία 20° για αποπροσγειωσεις, 35° για άνοδο και πτήση σε υποηχητικές ταχύτητες, 65° για υπερηχητικές ταχύτητες.

Το σύστημα προσγείωσης αποτελείται από διπλούς τροχούς στο ριναίο σκέλος (1 080 χ 400 mm), ενώ τα δυο κυρία σκέλη έχουν το καθένα από έξι τροχούς (1 260 χ 485 mm), ανασυρόμενους προς τα πίσω μέσα στα σταθερά τμήματα των ημιπτερυγων Το μεταξόνιο είναι στα 17800 mm και το μετατρόχιο στα 5 400 mm

To Tu-160 διέθετε ραντάρ ναυτιλίας επίθεσης Obzor Κ, ραντάρ παρακολούθησης του εδαφικού ανάγλυφου και ένα αστροαδρανειακο σύστημα αεροναυτιλίας μεγάλης εμβελείας Στο κάτω μέρος του ρύγχους του αεροσκάφους είναι τοποθετημένη μια ειδική TV κάμερα με σκοπό την παροχή προσθετών οπτικών πληροφοριών για καλύτερη σκόπευση (οπτικό σύστημα βομβαρδισμού Groza)

Φέρει σύστημα αυτοπροστασίας Baykal, με παρεμβάλεις, δεκτή προειδοποίησης και αναγνώρισης που παρέχει πληροφορίες διόπτευσης και του τύπου της απειλής με μεγάλη αντοχή στα ήλεκτρο νίκα αντίμετρα.
Για την καλύτερη λειτουργία των συστημάτων του αεροσκάφους υπάρχουν 100 επεξεργαστές από τους οποίους 12 είναι για τον έλεγχο των οπλών

Το προωθητικό σύστημα του αεροσκάφους αποτελούν τέσσερις στροβιλωθητές διπλής ροής ΝΚ- 32 Ο «Ν Κ» έχει λόγο παράκαμψης 1,4, λόγο συμπίεσης κινητήρα (EPR) 24,4 1 με μεγίστη ώση 137,3 kN (14 000 kg χωρίς μετάκαυση) και 245,15 kN (25 000 kg με μετάκαυση). Το μέγιστο βάρος του κινητήρα είναι 3.650 kg, το μήκος του 6,5 m και η διάμετρος αεραγωγού 1.455 mm. Ο συμπιεστής περιλαμβάνει τρεις βαθμίδες πτερυγίων χαμηλής πίεσης, πέντε βαθμίδες μεσαίας συμπίεσης και 7 βαθμίδες υψηλής. Ο συμπιεστής του στροβίλου περιλαμβάνει μονές βαθμίδες χαμηλής και μεσαίας συμπίεσης και δυο βαθμίδες υψηλής συμπίεσης. Ο ψυχωμένος στρόβιλος υψηλής πίεσης που ακολουθεί είναι διβάθμιος και ο στρόβιλος χαμηλής και μεσαίας πίεσης είναι μονοβάθμιοι με μονοκρυσταλλικά σταθερά πτερύγια.
Η θερμοκρασία εισόδου (μπροστά από το θάλαμο καύσης) φτάνει τους 1.375°C.
Ο θάλαμος καύσης είναι δακτυλιοειδής με έγχυση καυσίμου τύπου εξαέρωσης εξασφαλίζοντας έτσι σταθερές θερμοκρασίες χωρίς εκπομπή ορατού καπνού (smokeless combustion). Ο ΝΚ-32 είναι σχεδιασμένος εξ ολοκλήρου με τις προδιαγραφές τεχνολογίας «stealth» για βλήματα καθοδήγησης IR (με χαμηλό ίχνος θερμικής ακτινοβολίας) Ο κινητήρας εποπτεύεται από σύστημα ηλεκτρονικού ελέγχου (με εφεδρικό υδρομηχανικο) Η εκκίνηση του μπορεί να γίνει από εσωτερικό (ενσωματωμένο) APU (Auxiliary Power Unit) η από εξωτερική πηγή ισχύος
Τα καύσιμα του Τυ-160 αποθηκεύονται σε 13 δεξαμενές στην άτρακτο και στις πτέρυγες με χωρητικότητα 171 000 kg Διαθέτει σύστημα ανεφοδιασμού στον αέρα.

ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΤU-160

Ο κύριος οπλισμός του Blackjack φέρεται στο εσωτερικό της ατράκτου και αποτελείται από 12 βλήματα Kh-55 η Kh-55M/SM και μπορεί να μεταφέρει έξι βλήματα ανά δυο σε κυλινδρικούς εκτοξευτες MKU 65U
Ο Kh-55 η RKB 500B, κατά το NATO AS-15 Kent, αναπτύχθηκε από το σχεδιαστικό γραφείο ΝΡΟ «Raduga».

Tu-160 Blackjack. Σχεδιάγραμμα μεταφερόμενου εσωτερικά οπλικού φορτίου στο Α/φος με βλήματα X-55 (Kh-55) και Χ-15 (Kh-15). Σχεδίο: Πανιτσίδης Κων/νος

Το μέγιστο βάρος του πυραύλου είναι 1.210 kg χωρίς τις εξωτερικές δεξαμενές καυσίμων και 1.500 kg με απορριπτόμενες δεξαμενές καυσίμων που αυξάνουν την εμβέλεια του στα 3.000 km. Έχει μήκος 6.040 mm και διάμετρο 556 mm. Ο Kh-55SM μπορεί να φέρει πυρηνική κεφαλή των 200 ΚΤ.
Ο συμβατικός οπλισμός των Τu-160 είναι ο μικρής εμβέλειας πύραυλος Kh-15 με αδρανειακή καθοδήγηση. Το βάρος του κατά την εκτόξευση φτάνει τα 1.100 kg και προσφέρεται σε δυο εκδόσεις των Kh-15S για προσβολή ναυτικών στόχων και των Kh-15Ρ με παθητική καθοδήγηση για προσβολή ραντάρ. Ο Kh-15 (ονομασία κατά NATO AS-16 Kickback) αναπτύχθηκε από το ίδιο γραφείο. Μήκος 4780 mm, διάμετρος 455 mm, εκπέτασμα πτερυγίων 920 mm και βάρος πυροκεφαλής 150 kg. Η ταχύτητα του φτάνει τα 5 mach και η εμβέλεια του τα 150 km. To συνολικό βάρος των 24 πυραύλων δεν υπερβαίνει τα 28.800 kg.
Επίσης με μια ειδική διαμόρφωση το αεροσκάφος μπορεί να μεταφέρει διάφορους συνδυασμούς οπλισμού. Άλλα όπλα που μπορεί να φέρει το Blackjack είναι: 12 βλήματα Kh-101 (αντίστοιχα των AGM-129) και την πυρηνική έκδοση του Kh-102, με CEP. 12-20 m ή 12 X-SD.

Τεχνικά στοιχεία X-55

Εκδόσεις: 
Kh-55 («izdelie 120» η RKB-500, AS-15)
Kh-55-ΟΚ («izdelie 124»)
Kh-55SM («izdelie 125» η RKB-500B, AS-15b) - μεγάλης εμβέλειας
Kh-65 - διαμόρφωση του Kh-55 με συμβατική πυροκεφαλή
Kh-555 - Βελτιωμένη έκδοση του Kh-55 με χαμηλή «υπογραφή» ραντάρ«stealth» και εκσυγχρονισμένα ναυτιλιακά συστήματα. Με εμβέλεια μέχρι 5.000 km. Τον Οκτώβριο του 1999 δοκιμάστηκε για πρώτη φορά.

Tu-160 VS B-1B: Ομοιότητες και διάφορες

Η ομοιότητα του Blackjack με το B-1B είναι εμφανής σε πολλά σημεία, αφού και τα δυο αεροσκάφη σχεδιάστηκαν για παρόμοιες αποστολές Μα λίστα το Τυ-160 το αποκαλούσαν «Σοβιετικό B-1B» Το Β-1 εμφανίστηκε νωρίτερα και πρωτοπεταξε στις 23/12/74 Στις 30/6/77 και μετά από εντονότατες πολιτικές διαμάχες ο πρόεδρος Κάρτερ αποφάσισε την αναστολή του προγράμματος επωφελεία της ανάπτυξης των πυραύλων τύπου «Κρουζ» Με την ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από τον Ρ. Ριγκαν, το πρόγραμμα Β -1Β κατέστη εκ νέου ενεργό Το 1982 τροποποιήθηκε το πρώτο πρωτότυπο με νέα συστήματα ελέγχου πτήσης, επανασχεδιασμενες θυρίδες αποθηκών οπλισμού και με στοιχεία που βελτίωναν την ικανότητα «stealth» του αεροσκάφους Οι αεραγωγοί των κινητήρων έμειναν απλής κατασκευής, χωρίς κινούμενες επιφάνειες μειώνοντας έτσι την ταχύτητα του στο 1,25 Mach Η πρώτη πτήση του Β-1Β έγινε στις 23/3/83 ενώ το πρώτο Β -1Β παράγω γης πρωτοπεταξε στις 18/10/84 Η ποικιλία των οπλών που μεταφέρει το Β-1Β είναι πραγματικά μεγάλη. Ένα από τα κυριότερα είναι ο πύραυλος «Κρουζ» (ALCM) ACM 86B σε περί στροφικό φορέα μαζί με βλήματα μικρού βεληνεκούς ACM 69 Η παραγωγή συνεχίστηκε ως το 1988 αποδίδοντας ένα πληθυσμό 100 αεροσκαφών Β-1B
Το Τυ-160 από την άλλη μεριά, γεννήθηκε και αναπτύχθηκε χωρίς ν' αντιμετωπίσει τα προβλήματα (οικονομικά) του Β-1B.

Σχεδιάστηκε ως αεροσκάφος πολλαπλών ρολών ικανό να καταφέρει διηπειρωτικά χτυπήματα από διαφορετικά ύψη και ταχύτητες Για πρώτη φορά τα δυο αεροσκάφη ήρθαν αντιμέτωπα (Ι) στις 23 25/9/94 στην Πολταβα οπού τα Β -1Β πήγαν για να παραστούν στην επέτειο της επιχείρησης «Φρεντικ» (βομβαρδισμός της Γερμανίας από τους Αμερικανούς με ενδιάμεσο σταθμό την ΕΣΣΔ) Οι πιλότοι και οι τεχνικοί για πρω τη φορά μπόρεσαν να δουν από κοντά τον αντίπαλο Κατά τη διάρκεια της αμερικανικής επίσκεψης τα πληρώματα των Β-1Β έκαναν επίδειξη των δυνατοτήτων «stealth» του αεροσκάφους τους ούτε λίγο ούτε πολύ εξαφανιζόμενοι από τα ραντάρ (Αυτή η επιτυχία ίσως να οφείλετο πάντως περισσότερο στην αδυναμία της αεράμυνας της Ουκρανίας, παρά στις ιδιότητες «stealth» του σκάφους).
Κατά τη διάρκεια γνωριμίας των πληρωμάτων και των τεχνικών διαπιστώθηκε ότι οι αστοχίες και στα δυο αεροσκάφη κυμαίνονταν στα ίδια επίπεδα Επίσης τα συνηθεστέρα προβλήματα ήταν κοινά βλάβες των κινητήρων και των περίπλοκων ηλεκτρονικών συστημάτων Αυτές ακριβώς οι βλάβες εμπόδισαν το Β-1Β να λάβει μέρος στην Καταιγίδα της Ερήμου, αφήνοντας τις δάφνες εξ ολοκλήρου στο παλαίμαχο Β-52G.

Ο οπλισμός και η διαμόρφωση στο Τu-160, ήταν κατά γενική ομολογία, πιο επιτυχημένη, απ' ότι στο Β- 1B. Το Β-1B όμως ήταν άτυχο και με τον οπλισμό που δεν αναπτύχθηκε για αυτό. Μέχρι τις αρχές του '91 ο κύριος οπλισμός του ήταν οι ατομικές βόμβες Β61 και Β83 (λόγω χρονικών περιορισμών των στερεών καυσίμων, οι πύραυλοι είχαν αποσυρθεί πιο πριν) Από την άλλη, το Tu-160 σχεδιάστηκε απ την αρχή για να χρησιμοποιεί μια μεγάλη γκάμα οπλισμού, ενώ είχε εξοπλιστεί και με υψηλής ακρίβειας οπτικοηλεκτρονικα σκοπευτικά συστήματα (OPV IST). Όλος δε ο οπλισμός μεταφερόταν εσωτερικά (για μείωση του ίχνους) σε αντίθεση με το Β- -1Β, αυξάνοντας μόνο λίγο τις διαστάσεις του.

Ο εξοπλισμός και η διαμόρφωση του πιλοτηρίου του B-1B ήταν σαφώς καλύτερα και σ αυτό συμφωνήσαν ομοφώνα οι Ρώσοι πιλότοι Τα μονόχρωμα ψηφιακά μόνιτορ του B-1B είναι πιο βολικά και γρήγορα στην άνευρεση πληροφοριών απ' ότι τα μηχανικά αναλογικά συστήματα που αντίκρισαν οι Αμερικανοί στο πιλοτήριο του Tu-160 Οι θέσεις του πληρώματος ήταν, πάντως, στα ίδια επίπεδα άνεσης.

Μετά την γνωριμία με τα αεροσκάφη οι Ρώσοι πιλότοι κατέληξαν στο ότι το Blackjack ήταν ανώτερο σε τεχνικά χαρακτηριστικά . Όμως η εμπειρία των Αμερικανών είναι μεγαλύτερη αφού στα ρωσικά πληρώματα απαγορεύεται για λογούς ασφαλείας, να κάνουν επικίνδυνους ελιγμούς στα όρια του αεροσκάφους. Οι Αμερικανοί μετρούν στο ενεργητικό τους 150-200 ώρες το χρόνο ενώ αντίθετα οι Ρώσοι πιλότοι μονό 80 με 90 ώρες. Εντύπωση έκανε επίσης στους Ρώσους το γεγονός ότι οι Αμερικανοί τεχνικοί πλένουν ακόμα και το σύστημα προσγείωσης με ειδικό αφρό. Μετά την διάλυση της Σ Ένωσης ένας αριθμός αεροσκαφών παρέμεινε στην Ουκρανία (19) Το 1992 εντάχθηκαν στο πρώτο Σύνταγμα Βομβαρδισμού 1ης Μεραρχίας στο Engel's (Ρωσία) Στις αρχές του 1997 το Σύνταγμα διέθετε 5 Tu-160 Blackjack ενώ αλλά 6 αεροσκάφη βρίσκονταν στο Zhukovsku και ένα στο εργοστάσιο Kazan.

Οι συνομιλίες με την ουκρανική κυβέρνηση για την επιστροφή των βομβαρδιστικών στη Ρωσία κατέληξαν σε συμφωνία για 10 αεροσκάφη το 1996, αλλά επεστράφησαν 8 Η Ουκρανική Αεροπορία αδυνατεί να συντήρησε τ' αεροσκάφη και τα διατηρεί σε μακρά απόθεση με δυο απ' αυτά να βρίσκονται στο αεροπορικό της Μουσείο.

Οι εκδόσεις του αεροσκάφους περιορίστηκαν στο ελάχιστο λόγω και της διαλύσης της Σοβιετικής Ένωσης Tu-160 (πρόγραμμα 70 01) πρωτότυπο Πρώτη πτήση Δεκέμβριος 1981 Tu-160P Βαρύ βομβαρδιστικό συνοδείας Οπλισμένο με βλήματα αέρος-αέρος Tu-160S εφοδιασμένο με σύστημα εναερίου ανεφοδιασμού Tu 160 SK προορίζεται κυρίως για την εκτόξευση του διαστημικού πύραυλου «Burlak».

ΣΧΕΔΙΟ ΤΡΙΩΝ ΟΨΕΩΝ

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

* Το μέγιστο επιτρεπόμενο βάρος απογείωσης αναφέρεται στα 216 370 kg, χωρίς να έχει ανακοινωθεί επίσημα
* * Μ~0,77, με 5% εφεδρικά καύσιμα, έξι βλήματα Χ-55Μ, να έχουν έκτο ζευτεί κατά την αποστολή
*** Με 8 βλήματα ACM 64 SRAM, οκτώ πυρηνικές βόμβες Μ 61 και εφεδρικές δεξαμενές καυσίμου 9 000 kg στην τρίτη αποθήκη οπλισμού.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Tu-160 Blackjack