Καλλιτεχνική απεικόνιση  AAA © Konstantinos Panitsidis

 Τεχνικά χαρακτηριστικά      Φωτογραφίες      Video

Την δεκαετία του 1980, η Aeritalia και η Dornier, συνεργάστηκαν για να αναπτύξουν ένα αεροσκάφος πολλαπλών ρόλων, με ορίζοντα περί το 1996. Το σχέδιο πήρε το όνομα “ΑΑΑ”, από τα αρχικά των λέξεων Advanced Amphibious Aircraft (Προηγμένο Αμφίβιο Αεροσκάφος). Προβλεπόταν να καλύπτει ρόλους όπως η δασοπυρόσβεση, η θαλάσσια επιτήρηση, η παρακολούθηση της μόλυνσης, η έρευνα και διάσωση κ.α. 

Η χρήση ενός σκάφους για τόσους ρόλους θα πρόσφερε οικονομικά οφέλη όπως υποστήριζαν οι 2 εταιρείες, ενώ η χρηματοδότησή του σχεδιαζόταν να γίνει τόσο από τις ίδιες τις εταιρείες, όσο και από τα κεφάλαια της Ευρώπης για την ανάπτυξη τεχνολογίας, μέσω του προγράμματος “Εύρηκα”.

Οι εταιρείες δήλωσαν ότι αν υπάρξουν αποτελέσματα στις συνομιλίες με πιθανούς συνεταίρους, (μεταξύ των οποίων πιθανόν ήταν η ΕΑΒ, η Γιουγκοσλαυϊκή Soko, η Δανέζικη Per Udsen, όπως και οι Westland, Aerospatiale, Dassault και CASA), το σχέδιο θα αρχίσει να μελετάται πιο εμπεριστατωμένα, αφού παραδέχονταν πως ακόμα υπήρχαν κάποια προβλήματα σε ορισμένα σημεία του σχεδίου, όπως η επιλογή πιο αποτελεσματικών υδροσκί, η σχεδίαση της υδρακάτου κτλ.

Είχαν προταθεί δύο βασικά σχέδια: ένα με δύο κινητήρες των 2700 ίππων και ένα με τρείς των 1400 ίππων, (ο τρίτος στο ουραίο κάθετο), αλλά και τα δύο με μεταφορική ικανότητα 8000 κιλών. Το εκπέτασμα της πτέρυγας θα ήταν στα 33 μέτρα και το μήκος του σκάφους στα 23 μ. Το μέγιστο βάρος απογείωσης θα ήταν 23 τόννοι για την στεριά και 19,4 τόννοι για την αποθαλάσσωση. Το μήκος απογείωσης θα ήταν 840 μ., και αποθαλάσσωσης 600 μ., ο βαθμός ανόδου 7,5 μ/δευτ., και η ταχύτητα ταξιδιού 400 χαω. στα 3050 μ. ύψος, η εμβέλεια 2000 χλμ., με φορτίο 4 τόννων.

Μια υδράκατος που θα ήταν ανθεκτική σε τρικυμισμένη θάλασσα και θα επιχειρούσε σε κύματα ως 1,5 μέτρα, με ταχύτητα 140 χλμ/ωρα, αποθηκεύοντάς το σε 4 δεξαμενές των 2000 λιβρών.θα έδινε στο σκάφος την δυνατότητα χρήσης του σχεδόν καθ' όλη την διάρκεια του χρόνου στην Βαλτική (μείον μόνον 7 ημέρες), ενώ στην Μεσόγειο θα έμενε καθηλωμένο περίπου 73 ημέρες, όπως ανέφεραν οι δύο εταιρείες. Μέρος της κατασκευής θα ήταν από συνθετικά υλικά με αντιδιαβρωτικές ιδιότητες και μεγάλη αντοχή σε χτυπήματα από κύματα.

Θα έφερε προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα και συσκευές όπως υπέρυθρους ανιχνευτές για τον εντοπισμό πυρκαϊών και αισθητήρες για την κατάσταση της θάλασσας.

Σε ρόλο αεροπυρόσβεσης θα έφερε 8 τόννους νερού ή επιβραδυντικού υγρού, δηλ 35% περισσότερο από το Canadair και θα έριχνε περίπου 29 τόννους την ώρα, έναντι των 19 του δεύτερου, ενώ θα μπορούσε να επιχειρεί σε κατάσταση θάλασσας “4”.

Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων 29.10.90 / Αριθ. C272/14

ΓΡΑΠΤΗ ΕΡΩΤΗΣΗ αριθ.242/90 
του κ. Vincenzo Mattina (S) 
Προς την Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
(14 Φεβρουαρίου 1990)
(90/C272/14)

Θέμα: Πολιτική άμυνα και αντιπυρική προστασία των δασών

Μία έρευνα αγοράς έδειξε πως κύριοι παράγοντες επιτυχίας ενός τέτοιου σκάφους θα είναι η αυξημένη ταχύτητα ταξιδιού, η μεγαλύτερη μεταφορική ικανότητα, η ευελιξία, τα προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα, οι οικονομικοί κινητήρες turboprop και η ικανότητα να επιχειρεί σε ταραγμένη θάλασσα, ως προς τον κύριο αντίπαλό του, το Canadair.

Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, θα μπορούσε σε μία αποστολή αεροπυρόσβεσης, να ρίξει 160 τόννους νερού, αν ο κύκλος αεροπυρόσβεσης από το σημείο υδροληψίας-εστία φωτιάς-σημείο υδροληψίας – έχει απόσταση 45 χλμ. Και η απόσταση της εστίας της φωτιάς από τη βάση των Α/φων είναι 90 χλμ.

Θα μπορούσε δε, να ρίξει 7 τόννους αντιρυπαντικού χημικού σε απόσταση ως 540 χλμ., από την βάση του.

Αποστολές επιτήρησης θα μπορούσαν να διαρκέσουν περίπου 10 ώρες. Ως μεταγωγικό θα μπορούσε να μεταφέρει 33 επιβάτες ή φορτίο σε απόσταση 2400 χλμ.

Πρακτικά ο κύριος αντίπαλός του θα ήταν το Canadair, η κατασκευάστρια εταιρεία του οποίου δηλώνει πως το αεροσκάφος της θα είναι φτηνότερο, δεδομένου του κόστους ανάπτυξης ενός ολοκαίνουργιου αεροσκάφους και σε μία αγορά περίπου 200 αεροσκαφών για τα επόμενα 20 χρόνια.

AAA  - Advanced Amphibious Aircraft © Konstantinos Panitsidis

Τελικά το σχέδιο δεν προχώρησε, εξ' ου και ο αόριστος του κειμένου! Οι λόγοι μάλλον ήταν τελικά οικονομικοί, ενώ ίσως έπαιξε ρόλο και η δυσκολία συνεννόησης με τόσους πολλούς συνεταίρους. Έτσι τελικά το Canadair έμεινε για πολλά χρόνια χωρίς αντίπαλο σε ρόλους, κυρίως, αεροπυρόσβεσης.

ΣΧΕΔΙΟ ΤΡΙΩΝ ΟΨΕΩΝ

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ