Όνομα κατά NATO: Fulcrum
Το 1982 πριν καλά-καλά μπει σε παραγωγή το MiG-29 το σχεδιαστικό γραφείο της MiG άρχισε να δοκιμάζει ένα MiG-29 με ψηφιακό σύστημα ελέγχου πτήσης, με καινούργια αεροδυναμικά χαρακτηριστικά, κινητήρες, εξοπλισμό κ.λπ.
Στις αρχές του 1986, πραγματοποιήθηκε η κατασκευή του πρωτότυπου αεροσκάφους MiG-29M. To αεροσκάφος έφερε ακόμα την παλιά έκδοση του κινητήρα RD-33 και πολλά ακόμη συστήματα από το προηγούμενο MiG-29. To αεροσκάφος πέρασε τις αξιολογήσεις της επιτροπής το 1991 με πρόταση να τεθεί σε μαζική παραγωγή. Όμως, δεν υπήρχε ενδιαφέρον για την αγορά του καινούργιου αεροσκάφους και οι δοκιμές του MiG-29M διακόπηκαν.
Παράλληλα είχαν αρχίσει και οι εργασίες για την εξαγωγική έκδοση του MiG-29M, με την ονομασία MiG-29ME (ανεπίσημη ονομασία MiG-33) καθώς και για ένα σχέδιο διθέσιου εκπαιδευτικού - μαχητικού MiG-29UBM. Όμως το πρόγραμμα δεν είχε εξέλιξη.
Προς το τέλος της δεκαετίας του '80 είχαν γίνει κάποιες προσπάθειες για να αναπτυχθούν και άλλες εκδόσεις του αεροσκάφους.
Στην πρώτη φάση (προσωρινή ονομασία MiG-29M1) έπρεπε να μεγαλώσουν την άτρακτο κατά 0.92 μέτρα. Αυτό δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για μια καινούργια δεξαμενή καυσίμου και τη δυνατότητα να μεγαλώσει σε όγκο μια ακόμη δεξαμενή της ατράκτου. Ο όγκος καυσίμου (χωρίς τις εξωτερικές δεξαμενές) έφθανε τα 7.000 λίτρα, με αποτέλεσμα τη σημαντική αύξηση της εμβέλειας της αεροσκάφους.
Στη δεύτερη φάση (MiG-29M2). προβλεπόταν η εγκατάσταση πτερυγίων Canards, και καινούργιας πτέρυγας μεγαλύτερου εκπετάσματος, με μεγαλύτερη δεξαμενή καυσίμου.
Επίσης προβλεπόταν αύξηση των εξωτερικών φορέων οπλισμού από 8 σε 10.
Στην τρίτη φάση (MίG-29M3), προβλεπόταν τοποθέτηση πιο ισχυρών κινητήρων RD-33 (2x10.000 κιλά), αναβαθμισμένο σύστημα ελέγχου πυρός, αύξηση του όγκου καυσίμου στα 8.000 λίτρα και τοποθέτηση συστήματος ανεφοδιασμού στον αέρα. Το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν ένα καινούργιο αεροσκάφος μεταξύ MiG-29 και Su-27. Σ' αυτό δόθηκε το χαρακτηριστικό MiG-35 το οποίο μάλιστα θα έφερε ραντάρ τύπου "Fazatron" (RP-35) ειδικά σχεδιασμένο γι' αυτό.
Το ραντάρ τύπου RP-35 είναι ηλεκτρονικής σάρωσης και έχει μέγιστη εμβέλεια για στόχο μεγέθους ενός μαχητικού στα 140 χλμ., και ταυτόχρονη παρακολούθηση μέχρι 24 στόχων.
Όμως στη συνέχεια το πρόγραμμα ξεχάστηκε όταν άρχισαν οι εργασίες για το μαχητικό πέμπτης γενιάς.
Τεχνικά χαρακτηριστικά
| ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΗΣ | OKB MiG |
| ΧΩΡΑ | Ρωσία |
| ΤΥΠΟΣ |
Τακτικό μαχητικό αεροπορικής υπέροχης
|
| ΠΛΗΡΩΜΑ | 1, άτομο |
| ΠΡΟΩΘΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ | Δύο στροβιλοανεμιστήρες διπλής ροής RD-33K |
| Μέγιστη ώση, kgf | 2x8.795 |
| ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ | |
| Μήκος, m | 15,95 |
| Με το σωλήνα Pitot, m | 17,27 |
| Ύψος αεροσκάφους, m | 4,73 |
| Εκπέτασμα πτέρυγας, m | 11,36 |
| Επιφάνεια πτέρυγας, m2 | 38,06 |
| ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗΣ | Ανασυρόμενο με μονούς κύριους τροχούς και διπλό ριναίο τροχό |
| Μεταξόνιο, m | 3,60 |
| Μετατρόχιο, m | 3,1 |
| ΒΑΡΗ | |
| Μέγιστο βάρος απογείωσης, kg | 22.300 |
| Κανονικό βάρος απογείωσης, kg | 16.680 |
| Βάρος κενό, kg | 11.600 |
| Εσωτερικά μεταφερόμενα καύσιμα, kg | 5.830 |
| Βάρος μεταφερόμενων καυσίμων με εξωτερικές δεξαμενές, kg |
3.800 |
| Βάρος οπλικού φορτίου, kg | 4.500 |
| ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ | |
| Μέγιστος αριθμός Mach | 2,35 |
| Μέγιστη ταχύτητα, km/h | 2.500 |
| Μέγιστη ταχύτητα σε χαμηλό ύψος, km/h | 1.500 |
| Εμβέλεια σε χαμηλό ύψος, km | 900 |
| Εμβέλεια σε μεγάλο ύψος, km | 2.000 |
| Εμβέλεια σε μεγάλο ύψος με εξωτερικές δεξαμενές καυσίμου , km | 3.200 |
| Βαθμός ανόδου, m/min | 19.200 |
| Επιχειρησιακή οροφή, m | 19.200 |
| Διαδρομή αποπροσγείωσης, m | 600-700 |
| Όρια φόρτισης, g | 9 |
| ΟΠΛΙΣΜΟΣ | Ένα πυροβόλο GSh-301, με 200 βλήματα. Φορείς μεταφοράς οπλισμού 9. Δυνατότητα μεταφοράς μέχρι 2 βλήματα αέρος-αέρος αυξημένης εμβέλειας R-27 ή 4 βλήματα R-27 ή 8 βλήματα R-77 ή 8 βλήματα R-73 μέχρι 6 βλήματα αέρος-επιφάνειας Kh-29T/L ή Kh-25ML ή 4 βλήματα Kh-31A μέχρι 6 βλήματα αντι-ραντάρ Kh-25MP ή 4 βλήματα Kh-31P. Αεροπορικές βόμβες 6 x KAB-500Kr. Μη κατευθυνόμενες ρουκέτες μέχρι 4 καλάθια τύπου B-13 ή B-8. |