Τεχνικά χαρακτηριστικά      Φωτογραφίες      Video

1K17 Szhatie (συμπίεση). Αυτοκινούμενο σύστημα λέιζερ για την εξουδετέρωση των οπτικο-ηλεκτρονικών συσκευών του εχθρού. Το σύστημα δεν εντάχθηκε στο οπλοστάσιο και δεν παράγεται (σ.σ. για αγνώστους λογούς).

Την ανάπτυξη του συστήματος «Συμπίεση» την ανέλαβε το σχεδιαστικό γραφείο NPO Astrofizika, με επικεφαλής του προγράμματος τον σχεδιαστή N.D. Ustinov (πρόκειται για τον γιο του γνωστού υπουργού αμύνης της Ε.Σ.Σ.Δ Ustinov).  Όλο το σύστημα έπρεπε να εγκατασταθεί σε ένα ερπυστριοφόρο όχημα, την ανάπτυξη του οποίου ανέλαβε η Uraltransmash, με επικεφαλής τον U.V. Tomashova.

Τον Δεκέμβριο του 1990, παραδόθηκε το πρώτο πρωτότυπο σύστημα ενώ το 1991 το σύστημα εστάλη για παραπέρα δοκιμές ως και το 1992. Το σύστημα πιστοποιήθηκε και είχε προταθεί να ενταχθεί στις ένοπλες δυνάμεις. 
Ωστόσο, παρά τα θετικά αποτελέσματα των δοκιμών, η διάλυση της ΕΣΣΔ, η αναθεώρηση της δημόσιας χρηματοδότησης των αμυντικών προγραμμάτων, το υψηλό κόστος του συστήματος και άλλοι οικονομικοί παράγοντες, ανάγκασαν το Ρωσικό Υπουργείο Άμυνας να ξανασκεφτούν την ανάγκη του συστήματος αυτού και τελικά να το απορρίψουν.

Το σύστημα παρέχει αυτόματη ανίχνευση και εγκλωβισμό του στόχου, μέσω εκπομπής δέσμης  λέιζερ στερεάς κατάστασης πολλαπλών καναλιών με οξείδιο του Αργιλίου (Al2O3). Ορισμένα από τα άτομα του οξειδίου του Αργιλίου Al2O3  αντικαταστάθηκαν με ιόντα τρισθενούς χρωμίου.
Ειδικά για το σύστημα 1K17 έχει καλλιεργηθεί ένας τεχνητός κρύσταλλος ρουμπινίου, βάρους 30 kg  σε μορφή κυλίνδρου. Τα άκρα του κρυστάλλου είναι γυαλισμένα και φέρουν επικάλυψη με ασήμι, με αποτέλεσμα να λειτουργούν ως καθρέπτες για λέιζερ. Το ρουμπίνι τοποθετήθηκε σε ειδική ράβδο, η οποία είχε σπειροειδή μορφή και επικάλυψη από Ξένον (το χημικό στοιχείο Ξένον είναι ένα ευγενές αέριο με ατομικό αριθμό 54 και ατομικό βάρος 131,30. Έχει θερμοκρασία τήξης -111,9 C° και θερμοκρασία βρασμού-108,1 C°), έτσι ώστε να φωτιστεί το κρύσταλλο κατάλληλα από λαμπτήρες εκτόνωσης αερίου (gas-discharge lamp).
Σύμφωνα με άλλες πηγές, την επεξεργασία λέιζερ εκτός από τον κρύσταλλο ρουμπινίου, μπορούσε να είναι το Nd:YAG (neodymium-doped yttrium aluminium garnet; Nd:Y3Al5O12),  (η προσθήκη του νεοδυμίου, επιτρέπει πιο ισχυρή παλμική ισχύ.) 

Κατά τη δημιουργία του συστήματος 1k17 χρησιμοποιήθηκε το ερπυστριοφόρο όχημα  A/K πυροβόλο  2S19 Msta-S. Για να εγκαταστήσουν το οπτικό-ηλεκτρονικό εξοπλισμό μεγάλωσαν τον πύργο του οχήματος. Επιπλέον, στο πίσω μέρος του πύργου εγκατέστησαν μια αυτόνομη βοηθητική μονάδα ισχύος για την τροφοδοσία με ηλεκτρική ενεργεία τις γεννήτριες.  Μπροστά από τον πύργο, αντί του πυροβόλου εγκαταστάθηκε μια οπτική μονάδα η οποία απαρτιζόταν από 15 φακούς. 
Για την προστασία των φακών κατά την μετακίνηση του συστήματος, καλύπτονταν με μια θωρακισμένη θύρα. Στο μεσαίο τμήμα του οχήματος υπήρχαν θέσεις εργασίας  των χειριστών του συστήματος. Στο άνω τμήμα του πύργου είχαν τοποθετήσει ένα αντιαεροπορικό πυροβόλο των 12,7 mm. 
Το μοναδικό σύστημα βρίσκεται σήμερα στο Στρατιωτικό Τεχνικό Μουσείο. 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ